Οι αναφορές διίστανται ανάμεσα στην 3η ή στην 6η Φεβρουαρίου (16 και 19 αντίστοιχα με το ισχύον γρηγοριανό ημερολόγιο) και στον Σεπτέμβριο ή στον Δεκέμβριο του 1908
Τα 100ά γενέθλιά του γιορτάζει εφέτος ο Παναθηναϊκός. Και το ότι ιδρύθηκε το 1908 δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Το μαρτυρούν όλες οι γραπτές αναφορές από τότε ως σήμερα. Το αναφέρουν στα βιβλία τους κορυφαίοι αθλητικοί παράγοντες του 20ού αιώνα. Εκείνο το οποίο δεν έχει ξεκαθαρίσει είναι η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής της ιδρυτικής συνέλευσης. Προσφάτως η εφημερίδα «Ντέρμπι» αποκάλυψε ότι στο 1ο επίσημο δελτίο το οποίο κυκλοφόρησε ο ΣΕΓΑΣ το 1910 αναφέρεται ως ημερομηνία ίδρυσης του Παναθηναϊκού η 3η Φεβρουαρίου 1908. Ακριβώς σαν σήμερα δηλαδή, αλλά με το παλαιό (ιουλιανό) ημερολόγιο... Η εφημερίδα «Πατρίς» στο φύλλο της 8ης Φεβρουαρίου 1911 αναφέρει ως ημερομηνία ίδρυσης του Παναθηναϊκού την 6η Φεβρουαρίου 1908. Κάποιοι όμως υποστηρίζουν ότι ο Παναθηναϊκός ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1908, ενώ άλλοι αναφέρουν ότι η ιδέα του ιδρυτή των Πρασίνων Γιώργου Καλαφάτη έλαβε σάρκα και οστά τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Ακόμη όμως και αν ο ΠΑΟ ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο (στις 3 ή στις 6) του 1908, οι δύο προαναφερόμενες ημερομηνίες επιδέχονται μετατόπισης, καθώς έχουν καταγραφεί με το ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο καταργήθηκε με βασιλικό διάταγμα πολύ αργότερα (1 Μαρτίου 1923) για να θεσπιστεί μετά από έναν χρόνο (Μάρτιος 1924) το νυν ισχύον γρηγοριανό, σύμφωνα με το οποίο μετράμε πλέον 13 ημέρες μπροστά. Τουτέστιν ότι οι καταγραφόμενες το 1910 και το 1911 ημερομηνίες της 3ης ή της 6ης Φεβρουαρίου 1908 είναι (από τον Μάρτιο του 1924 και εντεύθεν) η 16η και η 19η Φεβρουαρίου αντίστοιχα.
Και ενώ αδιευκρίνιστη παραμένει η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης του Παναθηναϊκού, ο επίσημος Ολυμπιακός αμφισβητεί ακόμη και το έτος ίδρυσης του ΠΑΟ. Ο (με σπουδές στην Ιστορία) νυν διευθύνων σύμβουλος της ερυθρόλευκης ΠΑΕ κ. Πέτρος Κόκκαλης έχει ισχυριστεί ότι η ιστορία των Πρασίνων ξεκινάει το 1924 που ο σύλλογος πήρε το σημερινό του όνομα «Παναθηναϊκός Αθλητικός Ομιλος». Εν ολίγοις ο κ. Π. Κόκκαλης αμφισβητεί ότι ο ΠΑΟ αποτελεί συνέχεια του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών τον οποίο ίδρυσε ο Γ. Καλαφάτης το 1908, θέλοντας προφανώς να αποδείξει το δίκαιον του Ολυμπιακού να μην εγγράψει στη δική του ιστορία τα επιτεύγματα του Πειραϊκού Συνδέσμου και της Πειραϊκής Ενωσης από τη διάσπαση των οποίων προήλθε το 1925 ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Ας δούμε όμως τα πράγματα με την ιστορική τους σειρά:
Το 1908 ο 18χρονος Γιώργος Καλαφάτης βλέποντας ότι ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος στον οποίο διέπρεπε ως αθλητής στίβου δεν είχε καμία διάθεση να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο, έπεισε καμιά σαρανταριά συναθλητές του να ιδρύσουν έναν καθαρά ποδοσφαιρικό σύλλογο. Η ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό του από το 1906. Συμμετέχοντας στην ενδεκάδα της ελληνικής ομάδας, η οποία σε ένα ημίχρονο δέχθηκε 9 γκολ από τη Δανία στη Μεσολυμπιάδα του 1906 και δεν κατέβηκε να αγωνιστεί στην επανάληψη(!), ορκίστηκε να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο, παρ' ότι ως αθλητής στίβου είχε μπροστά του μια αξιοπρεπή καριέρα.
Σύμφωνα με την Παγκόσμιο Εγκυκλοπαίδεια Αθλητισμού και Ποδοσφαίρου (εκδόσεις ALVIN, 1968), αμέσως ύστερα από εκείνο τον ταπεινωτικό αγώνα για τα ελληνικά χρώματα, ο Γ. Καλαφάτης «μάζεψε τους φίλους του και φίλους του ποδοσφαίρου στην εξέδρα του Νέου Φαλήρου και τους γνωστοποίησε την απόφασή του για ίδρυση ενός Ποδοσφαιρικού Ομίλου». Δύο χρόνια μετά (1908) συγκάλεσε σε αίθουσα της Ιππευτικής Σχολής του Πεδίου Αρεως ευρεία σύσκεψη με τη συμμετοχή 40 φίλων και συναθλητών του από τον Πανελλήνιο ΓΣ, στην οποία αποφασίστηκε η ίδρυση του «Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών». Πρώτος πρόεδρος εξελέγη ο Αλέξανδρος Καλαφάτης, γενικός αρχηγός ο Γιώργος Καλαφάτης, αντιπρόεδρος ο Χρύσης και μέλη του ΔΣ οι Γρανίτσας, Σταυρόπουλος, Μαντζάκος, Παπαγεωργίου, Γαέτας, Μπούμπουλης, Δουκάκης και άλλοι.
* Αλλαξε τρεις φορές τα αρχικά του
Το γεγονός ότι ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών, ώσπου να λάβει το 1924 τη σημερινή του ονομασία, μετονομάστηκε Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Ομιλος το 1909 και Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Ομιλος το 1918 δεν αλλάζει την ιστορία των πραγμάτων. Αδικο θα ήταν αν ο Γ. Καλαφάτης και οι συνοδοιπόροι του προσπαθούσαν να ιδιοποιηθούν τη μικρή έστω ποδοσφαιρική ιστορία του Πανελληνίου, η οποία ξεκινάει από το 1898 και τον αγώνα Πανελλήνιος - Ποδηλατικός όμιλος 4-4 (βλ. 100 χρόνια Πανελλήνιος 1891-1991) και συνεχίζεται για τουλάχιστον μία δεκαετία.
Σε αντίθεση με άλλους ξακουστούς συλλόγους της εποχής, όπως ο Πανελλήνιος ΓΣ, ο Εθνικός ΓΣ, η Πειραϊκή Ενωση, ο Πανιώνιος ΓΣ, οι ιδρυτές του Παναθηναϊκού τόλμησαν και πήγαν ενάντια στο ρεύμα που ήθελε τους αθλητικούς συλλόγους να καλλιεργούν κατά πρωτεύοντα λόγο τα αγωνίσματα του στίβου. Στις αρχές του περασμένου αιώνα οι Σύλλογοι που δεν καλλιεργούσαν τον στίβο δεν αναγνωρίζονταν από τις επίσημες αρχές και δεν επιχορηγούνταν από κανέναν.
«Εκείνα τα χρόνια το ποδόσφαιρο σαν άθλημα ήταν ελεύθερο, υπήγετο τυπικά εις την δικαιοδοσίαν της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά δεν το ήλεγχε τυπικώς καμία αθλητική αρχή» γράφει ο Παύλος Μανιτάκης στο βιβλίο του 100 χρόνια Νεοελληνικού Αθλητισμού 1830-1930 (εκδ. 1961). Οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι αναγνωρίστηκαν επίσημα από τον ΣΕΓΑΣ το 1909, που τότε - και ως τα τέλη της δεκαετίας του 1920 - ονομαζόταν ΣΕΑΓΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων) και για πολλά χρόνια κανένας δεν αμφισβήτησε τη ροή της ιστορίας του κάνοντας λόγο για διαφορετικές ομοσπονδίες.
Ο Παναθηναϊκός, για λόγους οι οποίοι έχουν να κάνουν με τις ιστορικές συνθήκες της εποχής, υποχρεώθηκε να αλλάξει τρεις φορές τα αρχικά του. Το 1910 και ενώ ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Ομιλος είχε κατακτήσει τον τίτλο στο άτυπο τουρνουά που διοργάνωσε για δεύτερη φορά ο ΣΕΑΓΣ, ο Γ. Καλαφάτης και η μεγάλη πλειοψηφία των μελών του Συλλόγου αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από αυτόν ιδρύοντας τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Ομιλο, αρνούμενοι να δεχθούν την αυταρχική και απολυταρχική διοίκηση του προέδρου του Μ. Μαρινάκη, ο οποίος προερχόταν από τον Εθνικό ΓΣ. Ο υπό τον Μαρινάκη Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών διαλύθηκε σε σύντομο διάστημα και ο Γ. Καλαφάτης με τους φίλους του επέστρεψαν στο γήπεδο της οδού Πατησίων, εκεί όπου στεγάζεται σήμερα η ΑΣΟΕ, για να συνεχίσουν το έργο που ξεκίνησαν το 1908.
Το 1918 ο ΠΠΟ αρχίζει να καλλιεργεί τα αγωνίσματα του στίβου. Για τον λόγο αυτόν προσέθεσε στον τίτλο του τη λέξη «Αγωνιστικός» και από ΠΠΟ έγινε ΠΠΑΟ, δηλαδή, Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Ομιλος.
* ΠΑΟ με διακρίσεις και στον στίβο
Οσο και αν ακούγεται περίεργο, ο στίβος ήταν το άθλημα που καταξίωσε τον Παναθηναϊκό ως έναν από τους κορυφαίους ελληνικούς συλλόγους. Το 1920 το Τριφύλλι συμμετείχε για πρώτη φορά στο πανελλήνιο πρωτάθλημα με 14 αθλητές χωρίς να πετύχει καμία διάκριση. Με την πάροδο ενός έτους, στους αγώνες που διοργάνωσε η ΧΑΝ στο Καλλιμάρμαρο οι αθλητές του κατέκτησαν έξι πρώτες νίκες, έναντι επτά του Εθνικού και μιας του Πανελληνίου και του Πειραϊκού. Για τους αγώνες εκείνους ο Π. Μανιτάκης γράφει: «Την καλύτερη πάντως εντύπωση έκαμεν ο ΠΠΑΟ, ο οποίος είναι ο σημερινός Παναθηναϊκός. Ούτος ενεφάνισε την πλέον πολυάριθμη και την πλέον ευπρόσωπον ομάδα, ντυμένη με τον τελευταίο τύπο της στολής του, που δεν επρόκειτο πλέον να αλλάξη, δηλαδή την πράσινη φανέλλα με το λευκό τριφύλλι και τη λευκή περισκελίδα». Το 1923 ο Παναθηναϊκός γίνεται συνδιοργανωτής των Δ' Παναθηναίων με τον Πανελλήνιο και τον Εθνικό.
Σύμφωνα με τον Π. Μανιτάκη ο ΣΕΓΑΣ το 1924 εκδίδει το πρώτο επίσημο δελτίο της δεύτερης περιόδου του, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει: «Το δελτίον αυτό μας εγνώρισε και τα κατά την έκδοσίν του εγγεγραμμένα στον ΣΕΑΓΣ σωματεία κλασικού αθλητισμού, 26 τον αριθμόν. Από αυτά 16 ήσαν παλαιά, ιδρυθέντα μέχρι το 1910, ήτοι: Πανελλήνιος, Εθνικός, Πανιώνιος, Απόλλων, Πέλοψ, Παναθηναϊκός, Ακαδημαϊκόν Γυμναστήριον, Πειραϊκός, ΓΣ Αμαρουσίου, ΓΣ Βόλου, ΓΣ Βουρβούρων, ΓΣ Τρικάλων, ΓΣ Ηρακλής Ναυπλίου, ΓΣ Κερκύρας, Ηρακλής Θεσσαλονίκης και ΜΓΣ Ορφεύς Ξάνθης». Επισήμως λοιπόν ο ΣΕΓΑΣ αναγνωρίζει ότι ο Παναθηναϊκός συγκαταλέγεται μεταξύ των σωματείων που ιδρύθηκαν πριν από το 1910.
* Το 1ο επίσημο δελτίο του ΣΕΑΓΣ
Το καταστατικό με ημερομηνία 16 Φεβρουαρίου 1924, το οποίο επικαλείται η πλευρά του Ολυμπιακού για να αμφισβητήσει την ιστορική μετεξέλιξη του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Ομιλο, το πιθανότερο είναι ότι έχει να κάνει με τις ενέργειες του Παναθηναϊκού να κατοχυρώσει νομικά το γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η παραχώρηση του χώρου με την απόφαση 3294/1922 του Δήμου Αθηναίων αμφισβητήθηκε αρχικά από αξιωματικούς οι οποίοι ήθελαν να χτίσουν εκεί τον συνοικισμό τους και στη συνέχεια από πρόσφυγες οι οποίοι με δυναμικές κινητοποιήσεις γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι την ημέρα έστηναν οι αθλητές του Παναθηναϊκού. Η διαμάχη έληξε στις 21 Ιουλίου 1924, δηλαδή έξι μήνες μετά την επίσημη έγκριση του καταστατικού, με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης παραχώρησης του γηπέδου της λεωφόρου Αλεξάνδρας στον Παναθηναϊκό.
Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι το έτος ίδρυσης του Παναθηναϊκού, αλλά η ακριβής ημερομηνία κατά την οποία το 1908 έλαβε χώρα η ιδρυτική συνέλευση. Στο 1ο επίσημο δελτίο που συνέταξε το 1910 ο διευθυντής των γραφείων του ΣΕΑΓΣ Αγγ. Σ. Κωνσταντίνου αναφέρεται ότι ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών «ιδρύθη την 3η Φεβρουαρίου 1908 υπ' αθλητών της ποδοσφαιρίσεως και γνωστών φιλάθλων, ταχέως δε κατώρθωσε να καταλάβη επίζηλον μεταξύ των Ποδοσφαιρικών Συλλόγων θέσιν... Ούτως εκτός των αγώνων ους διεξήγαγε προς ομάδας των εκάστοτε καταπλεόντων ξένων πολεμικών μηδεμιάς ευκαιρίας παραληφθείσης, είναι το μόνον Σωματείον εκ των ειδικών τοιούτων όπερ απέστειλεν ιδία δαπάνη ομάδα εις τους κατά φθινόπωρον του 1908 τελεσθέντας Αθλητικούς Αγώνες εν Τρικκάλοις λαβόν και υπό του Δήμου Τρικκαίων τεθέν έπαθλον».
Αν η πληροφορία την οποία φιλοξενεί στο δελτίο του ΣΕΑΓΣ ο Αγγ. Κωνσταντίνου είναι ορθή, με το γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο ισχύει στην Ελλάδα από τις 10 Μαρτίου 1924, όταν με βασιλικό διάταγμα η 10η Μαρτίου υπολογίστηκε 23η Μαρτίου, ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών ιδρύθηκε στις 16 και όχι στις 3 Φεβρουαρίου 1908. Αν η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης είναι η 6η Φεβρουαρίου 1908, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Πατρίς», με το γρηγοριανό ημερολόγιο ο ΠΟΑ ιδρύθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1908.
Επειδή ένας αιώνας δεν είναι μικρή χρονική περίοδος, ελάχιστη σημασία έχει αν ο Παναθηναϊκός ιδρύθηκε στις 3 Φεβρουαρίου όπως αναφέρει ο Αγγ. Κωνσταντίνου στο 1ο δελτίο του ΣΕΑΓΣ, στις 6 Φεβρουαρίου όπως έγραψε η εφημερίδα «Πατρίς» το 1911, τον Σεπτέμβριο ή τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς όπως αναφέρουν διάφορες άλλες ιστορικές αθλητικές εκδόσεις. Οπως κανένας δεν αμφισβητεί ότι το 1906 ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα «Γουδί», η οποία δεν υπάρχει σήμερα, το ίδιο αναμφισβήτητο είναι ότι ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Ομιλος είναι συνέχεια του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών ο οποίος ιδρύθηκε από τους αθλητές του Πανελληνίου το 1908 με πρωτεργάτη τον Γιώργο Καλαφάτη.
Ο Παναθηναϊκός οφείλει την ίδρυσή του στους ποδοσφαιριστές που αποχώρησαν το 1908 από τον Πανελλήνιο και όχι από διάσπαση του ΠΟΑ το 1909 ή του ΠΠΑΟ το 1918. Αντίστοιχα ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε μετά τη διάσπαση του Πειραϊκού Συνδέσμου και της Πειραϊκής Ενωσης το 1925. Ο Θρύλος θα μπορούσε κατά μία άποψη να θεωρηθεί συνεχιστής της ιστορίας των δύο μεγάλων πειραϊκών σωματείων αν από τη διάσπαση δεν προέκυπτε και ένα δεύτερο ποδοσφαιρικό σωματείο, ο Εθνικός Πειραιώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
Ποδοσφαιριστής του Τριφυλλιού και ταυτόχρονα αθλητής στίβου του ΠανελληνίουΔιάφορες αθλητικές εκδόσεις, μεταξύ των οποίων η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια Αθλητισμού και Ποδοσφαίρου, αναφέρουν ότι ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1908, μήνα κατά τον οποίο αντιμετώπισε και κέρδισε 9-0 τον Πειραϊκό Σύνδεσμο στα Τρίκαλα κατά τη διάρκεια των Θεσσαλικών Αγώνων πανελληνίου συμμετοχής που διοργάνωσε στις 7, 8 και 9 Σεπτεμβρίου ο Δήμος Τρικάλων. Σύμφωνα με τον Αγγ. Κωνσταντίνου και το 1ο δελτίο του ΣΕΑΓΣ ο Ποδοσφαιρικός Ομιλος Αθηνών «απέστειλε την ομάδα ιδία δαπάνη».
Την άποψη αυτή αμφισβητεί ο Π. Μανιτάκης, ο οποίος αναφερόμενος στους Θεσσαλικούς Αγώνες του 1908 αναφέρει στο βιβλίο του 100 χρόνια Νεοελληνικού Αθλητισμού: «Ο Δήμος Τρικάλων κατασκεύασε πρόχειρον στάδιον με κερκίδες διά μερικές χιλιάδες θεατών, στίβον 300 μ. και όλους τους άλλους χώρους τελέσεως των λοιπών αγωνισμάτων. Εψήφισε ταυτοχρόνως και ανάλογον κονδύλιον προς παροχήν των εξόδων του εις Τρίκαλα ταξιδίου των εξ άλλων πόλεων αθλητών, των οποίων ανέλαβε επίσης την στέγασι και σίτισιν».
Η ενδεκάδα με την οποία αγωνίστηκε ο ΠΟΑ σε εκείνο το παιχνίδι με τον Πειραϊκό Σύνδεσμο παραμένει ένας γρίφος. Το μόνο που επαναλαμβάνεται σε διάφορες εκδόσεις είναι ότι οι Αθηναίοι με επικεφαλής τον Γιώργο Καλαφάτη νίκησαν 9-0 τους Πειραιώτες. Το πιθανότερο είναι ότι ο Γ. Καλαφάτης και ενδεχομένως όλοι οι ποδοσφαιριστές του ΠΟΑ αλλά και του Πειραϊκού Συνδέσμου δεν μετέβησαν στα Τρίκαλα με δικά τους έξοδα. Και αυτό γιατί επισήμως ήταν αθλητές στίβου του Πανελληνίου ΓΣ και κατά τον Π. Μανιτάκη μετέβησαν στη θεσσαλική πόλη με έξοδα του Δήμου Τρικάλων.
Ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού Γ. Καλαφάτης ως το 1918 που ο ΠΟΑ απέκτησε τμήμα στίβου και μετεξελίχθηκε σε ΠΠΑΟ αγωνιζόταν σε όλες τις εγχώριες και διεθνείς εκδηλώσεις στίβου με τα χρώματα του Πανελληνίου ΓΣ, τον οποίο ουδέποτε εγκατέλειψε. Μάλιστα, στους Θεσσαλικούς Αγώνες του 1908 στα Τρίκαλα εκπροσώπησε τον Πανελλήνιο στα 100 μ. (3ος), στη σκυταλοδρομία 4Χ200 μ. (3η θέση), στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς (2ος με επίδοση 2,95 μ.), στο άλμα εις μήκος μετά φοράς (1ος με 6,33 μ.) και στη λιθοβολία (3ος με 14,91 μ.). Ο Γ. Καλαφάτης εκτός των ως άνω αναφερομένων αγωνισμάτων διέπρεψε επίσης στο πένταθλον και στο στάδιον (192 μ.), αγώνισμα στο οποίο το 1909 πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ με χρόνο 24,4 δευτερόλεπτα.
Με τον Πανελλήνιο ΓΣ αγωνίστηκε ο Γ. Καλαφάτης (ως αθλητής στίβου) και το 1910 και το 1912 στους Παναιγυπτιακούς Αγώνες στην Αλεξάνδρεια. Από το 1908 ως και το 1914 που διακόπηκαν τα πανελλήνια πρωταθλήματα στίβου ο Γ. Καλαφάτης ήταν μεταξύ των κορυφαίων αθλητών του Πανελληνίου με εκατοντάδες συμμετοχές σε διάφορα αγωνίσματα και δεκάδες μετάλλια. «Το έως τότε αποκλειστικώς Σωματείον Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Ομιλος ανήγγειλε ότι προσέθεσε στον τίτλο του τας λέξεις και Αγωνιστικός ΠΠΑΟ, εις δε τη δράσι του τον αθλητισμό στίβου... Το νέον αυτό αθλητικό τμήμα του ΠΠΑΟ αποτελέστηκε στη μεγίστη του αναλογία από νεαρούς αθλητάς του Πανελληνίου, οι οποίοι ανήκοντες ήδη στον ΠΠΟ ως ποδοσφαιρισταί εγγράφηκαν νυν στον ΠΠΑΟ και ως αθληταί, υποστάντες την τότε επιβαλλόμενη ποινή» γράφει ο Π. Μανιτάκης αναφερόμενος στα αθλητικά γεγονότα του 1920.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου