Η "μαγική" σεζόν Ρονάλντο στην Μπαρτσελόνα πριν τον "τυφώνα" Μέσι

Τα 50 τέρματα του Λιονέλ Μέσι σβήνουν από τον χάρτη των ρεκόρ τα 47 γκολ της "μαγικής" χρονιάς του Ρονάλντο στην Μπαρτσελόνα.


Το Contra.gr ανατρέχει στο 1996-1997 και θυμάται το απίθανο τέρμα του "Φαινομένου" με την Κομποστέλα, τις καταιγιστικές εμφανίσεις του, την κόντρα με τον Ζοζέ Μουρίνιο και τις "μπηχτές" του Ζιοβάνι.

Άνοιξη του 1996. Η Ίντερ και ο Μάσιμο Μοράτι εξακολουθούν να "πολιορκούν" τον Ρονάλντο. Μόνο που αυτήν τη φορά οι ενδείξεις είναι θετικές. Το "φλερτ" κρατούσε από τον Φεβρουάριο του προηγουμένου έτους, ωστόσο αυτή τη φορά η Αϊντόχφεν δεν θα μπορούσε να κρατήσει κι άλλο τον 20χρονο Βραζιλιάνο. Ήταν η ευκαιρία των "νερατζούρι".

Στη Βαρκελόνη τα πράγματα ήταν ρευστά. Ο Γιόχαν Κρόιφ αποτελούσε παρελθόν και μετά από 8 χρόνια οι Καταλανοί έπρεπε να πορευτούν δίχως τον "ιπτάμενο Ολλανδό". Το "τιμόνι" δόθηκε αρχικά στον "πιστό στρατιώτη" του συλλόγου, Κάρλες Ρέσατς, αλλά από εκεί και πέρα χρειαζόταν μία πιο δραστική λύση. Μία προπονητική φιγούρα που θα μπορούσε να αντικαταστήσει επάξια μία τόσο εμβληματική μορφή για τον σύλλογο. Ο κορυφαίος Άγγλος τεχνικός της εποχής, Μπόμπι Ρόμπσον, κι ένας μεταφραστής ονόματι Ζοζέ Μουρίνιο, ανέλαβαν την δύσκολη αποστολή της επόμενης μέρας. Δεν αφέθηκαν στην τύχη τους όμως...

Ολα τα ποσά έχουν μετατραπεί σε ευρώ για μεγαλύτερη διευκόλυνση.

Ο πρόεδρος των "μπλαουγκράνα", Τζουζέπ Γιουίς Νούνιες, αποφάσισε να στηρίξει εμπράκτως την επιλογή Ρόμπσον στον πάγκο, πλαισιώνοντάς τον με ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να αναγεννήσουν την Μπαρτσελόνα. Ο Λουίς Ενρίκε έμενε ελεύθερος από τη Ρεάλ Μαδρίτης και έκανε το άλμα στην απέναντι όχθη, ο Βίτορ Μπαία κόστισε 8.000.000 ευρώ για να καλύψει την εστία των Καταλανών, ο Ζιοβάνι θα καταλάμβανε θέση ξένου έναντι 5.500.000 ευρώ που πήγαν στα ταμεία της Σάντος, ο Λοράν Μπλαν πραγματοποιούσε το δεύτερο βήμα του εκτός Γαλλίας με την Οσέρ να "καρπώνεται" 4.600.000 ευρώ.

Οι Καταλανοί δεν σταμάτησαν εκεί. Για την εμπροσθοφυλακή προχώρησαν σε 2 δοκιμασμένες λύσεις. Αφενός ο Αργεντινός Χουάν Αντόνιο Πίτσι που είχε "σμπαραλιάσει" τις αντίπαλες άμυνες στις 2 θητείες του με την Τενερίφη. Αντίθετο δρομολόγιο πραγματοποιούσε ο Μέχο Κόντρο.
Συνολικά η Μπαρτσελόνα επένδυσε 5.000.000 ευρώ σε αυτές τις κινήσεις. Αφετέρου, ο Χρίστο Στόιτσκοφ επέστρεφε μετά από μία σεζόν στην Πάρμα έναντι 3.500.000 ευρώ, ποσό που έβγαλε με το παραπάνω, εξαιτίας της μετακίνησης του Γκέοργκε Χάτζι στη Γαλατάσαραϊ (κέρδος 1.500.000 ευρώ).

Εντυπωσιακές αν μη τι άλλο μεταγραφικές κινήσεις, ουχί επαρκείς. Το ρόστερ των Καταλανών δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει με αυτήν τη μορφή κάθε δυνατό τρόπαιο εκείνης της σεζόν. Έλειπε το βασικό συστατικό, εκείνος ο ποδοσφαιριστής που θα έπαιρνε την ομάδα στις πλάτες του. Τον άνθρωπο εκείνο που θα έκανε τη διαφορά ανάμεσα σε μία πολύ καλή ομάδα και σε μία ομάδα κορυφής.

Το όνομα υπήρχε στο μπλοκάκι των "κατασκόπων" από την περίοδο του Κρόιφ. Από τη στιγμή που οι Καταλανοί είχαν αποφασίσει για οικονομικό άνοιγμα, δεν θα τους σταματούσε το γεγονός ότι η Ίντερ είχε δημιουργήσει πρότερους δεσμούς με την πλευρά του παίκτη. Ο 19χρονος Ρονάλντο ήταν ό,τι πιο "καυτό" κυκλοφορούσε στην αγορά της ποδοσφαιρικής υφηλίου, όσο κι αν η Αϊντχόφεν υποστήριζε πως έχει ακόμα 2 χρόνια από το 4ετές συμβόλαιο που υπέγραψε το 1994 για να υπηρετήσει.

Οι 2 μάνατζερ που καθόρισαν την καριέρα του Ρονάλντο, αναλαμβάνοντάς τον από την Σάο Κριστοβάο ως μικρό παιδί τότε, οι Ρεινάλντο Πίτα και Αλεσάντρε Μάρτινς, τον είχαν συμβουλέψει κατάλληλα. Ο Βραζιλιάνος οργάνωσε συνέντευξη Τύπου, στην οποία αποκάλεσε "ηλίθιο" τον τότε τεχνικό των Ολλανδών, Ντικ Άντβοκαατ. Αυτό ήταν. Το μέλλον του στο χώρο βρισκόταν μακριά από το "Φίλιπς Στάντιον".

Λίγες ημέρες αργότερα, ο Ρονάλντο ήταν κι επισήμως ποδοσφαιριστής των "μπλαουγκράνα".
Χρειάστηκε ένα μεγάλο σίριαλ διαπραγματεύσεων και απειλών ακύρωσης των προφορικών συμφωνιών, καθώς και το ποσό ρεκόρ των 15.000.000 ευρώ για να υποχρεωθούν οι Ολλανδοί να αποδεσμεύσουν τον μοναδικό παίκτη που τους διατηρούσε στο επίπεδο του ακατάβλητου Άγιαξ της εποχής. Τον παίκτη που σημείωσε 54 γκολ σε 57 ματς σε όλες τις διοργανώσεις στη διετία που βρέθηκε στη χώρα της τουλίπας. Όταν το έκαναν, αυτομάτως ξημέρωσε μία διαφορετική μέρα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο...

Τα γκολ του Ρονάλντο στην Μπαρτσελόνα 

 

Στις 17 Ιουλίου του 1996, η Μπαρτσελόνα ανακοίνωνε τη διεκπεραίωση της πιο ακριβής μεταγραφής όλων των εποχών. Ο πρωταγωνιστής, βέβαια, απουσίαζε λόγω υποχρεώσεων με την εθνική Βραζιλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο). Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση με τη φανέλα των "μπλαουγκράνα" έγινε ακριβώς 1 μήνα αργότερα, όταν ολοκλήρωσε τις διακοπές του και ταξίδεψε στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. Την επόμενη μέρα έκανε την πρώτη προπόνηση με τους νέους συμπαίκτες του και ακολούθως υπέγραψε το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο. Οι ιθύνοντες της ομάδας είχαν αποφασίσει να βασίσουν το νέο οικοδόμημα πάνω στον εξαιρετικό Βραζιλιάνο και φρόντισαν να τον ικανοποιήσουν οικονομικά και να διασφαλίσουν την παραμονή του με ρήτρα 22.000.000 ευρώ.

Στις 25 του μήνα ήρθε η ώρα των αποδείξεων. Ο 19χρονος λιπόσαρκος έφηβος κλήθηκε να ξεκινήσει την απόσβεση του πακτωλού χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του. Κλήθηκε να αποδείξει ότι μπορεί να υπάρξει ζωή στο "Καμπ Νου" και μετά την "Dream Team" του Κρόιφ. Η αλήθεια είναι ότι η αποχώρηση του Ολλανδού δεν άφηνε "γυμνή" την ομάδα. Πέραν των σπουδαίων μεταγραφών που πραγματοποίησε, στις τάξεις της υπήρχε ήδη ο προπονητής εντός γηπέδου της Μπαρτσελόνα του Κρόιφ, ο Πεπ Γκουαρδιόλα, οι Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, Αλμπέρτ Φερέρ, Φερνάντο Κόουτο, Αμπελάρδο, Γκέοργκε Ποπέσκου, Σέρχι Μπαρχουάν στην άμυνα και οι σπουδαίοι νεαροί Λουίς Φίγκο και Ιβάν ντε λα Πένια να πλαισιώνουν τον Γκιγέρμο Αμόρ στο κέντρο. Οι μεγάλες προσδοκίες του ρόστερ, όμως, προέκυπταν από την επίθεση και δικαίως.

Ο Χόρχε Βαλδάνο, στο βιβλίο του "The Dream of Futbolandia", φιλοξένησε την εξής φράση για τον Ρονάλντο: "Εάν ο Ρομάριο είναι το παρελθόν, το ηλεκτρονικό ποδόσφαιρο του Ρονάλντο ανήκει στο μέλον". Ο τότε προπονητής της Οβιέδο και "μέντορας" του Πεπ Γκουαρδιόλα, Χουάνμα Λίγιο, δήλωσε για τον Ρονάλντο: "Υπάρχει μόνο μία στιγμή που ο Ρονάλντο δεν είναι επικίνδυνος και αυτή είναι όταν δεν αγωνίζεται".

Τα πρώτα δείγματα ήταν ενθαρρυντικά. Νίκη με 5-2 στον πρώτο αγώνα του σούπερ καπ κόντρα στην νταμπλούχο Ατλέτικο Μαδρίτης, με τον Ρονάλντο να σημειώνει 2 τέρματα. Την επόμενη εβδομάδα σήκωσε το πρώτο τρόπαιό του με την Μπαρτσελόνα, παρά την ήττα με 3-1 στον επαναληπτικό. Στο πρωτάθλημα η αρχή δεν ήταν ιδανική, αφού απέτυχε να σκοράρει στις 2 πρώτες αγωνιστικές, ωστόσο επιτάχυνε γρήγορα για να καλύψει το χαμένο έδαφος και στα επόμενα 11 παιχνίδια σημείωσε 12 γκολ.

Σε αυτήν τη σειρά αγώνων περιλαμβάνεται το πιο διάσημο τέρμα του Βραζιλιάνου, για πολλούς και το πιο όμορφο, το πιο αντιπροσωπευτικό των πολλαπλών δυνατοτήτων του Βραζιλιάνου. Ηταν η 11η Οκτωβρίου, όταν η Μπαρτσελόνα τίθεται αντιμέτωπη με την Κομποστέλα εκτός έδρας. Ο Ρονάλντο μάζεψε την μπάλα στο γήπεδό του και διατηρεί τον έλεγχο, παρά τα τραβήγματα της φανέλας και τις ύπουλες τρικλοποδιές που δέχεται από έναν αντίπαλο. Την τραβά πίσω μαεστρικά για να αποφύγει κλέψιμο από έτερο αμυνόμενο των γηπεδούχων και την σπρώχνει με την κατάλληλη δύναμη στον κενό χώρο ώστε να ξεφύγει από αυτό το "φορτωμένο" σκηνικό. Επιταχύνει μέχρι την περιοχή και σταματά για να αποφύγει έναν αμυνόμενο. Η βοήθειά του βάζει το πόδι από πίσω και σε συνδυασμό με τον πρώτο αμυνόμενο, δημιουργεί ένα φαινομενικά απροσπέλαστο τείχος. Ο Ρονάλντο, όμως, είναι το "Φαινόμενο" και βρίσκει τον τρόπο να περάσει την μπάλα ανάμεσά του, να την κινήσει παράλληλα με την εστία και ζυγίζοντας το σώμα του σωστά, να σουτάρει στον κενό χώρο που είχε αφήσει ο εξερχόμενος τερματοφύλακας. Η κάμερα στράφηκε σχεδόν αμέσως στον Ρόμπσον, στον πάγκο των Καταλανών. Ο Άγγλος χτυπούσε το κεφάλι του, ανήμπορος να αντιληφθεί τι είχε παρακολουθήσει...

Η "μαγεία" του Ρονάλντο με Κομποστέλα

 

Το περίφημο γκολ του Ρονάλντο κόντρα στην Κομποστέλα έγινε διαφημιστικό για την εταιρία αθλητικών ειδών "Nike". "Φαντάσου να ζητούσες από τον Θεό να σε κάνει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στον κόσμο... και ο Θεός να άκουγε", ήταν το σλόγκαν του σποτ. Όσο για τους παίκτες της Κομποστέλα που ταπείνωσε ο Βραζιλιάνος, ζήτησαν αποζημίωση μέσω δικαστηρίου, αλλά και εκεί ηττήθηκαν.

Ο Ρονάλντο είχε φτάσει στο απόγειο του πρώτου τμήματος της καριέρας του. Η μαδριλένικη "AS" την επομένη του τέρματος κόντρα στην Κομποστέλα έθεσε το ζήτημα απλά: "Ο Πελέ επέστρεψε".
Ακόμα και ο "θρύλος" των "μερέγκες", Χόρχε Βαλδάνο, παραδέχθηκε πως "δεν είναι ένας άνθρωπος, είναι ένα ολόκληρο κοπάδι". Το χατ-τρικ κόντρα στη Βαλένθια στη νίκη 3-2 θα επιβεβαίωνε την κυριαρχία του στα ισπανικά γήπεδα. Σχεδόν...

Υπήρχε μία ομάδα που κατάφερε να κοντράρει στα ίσια τον Ρονάλντο και την παρέα του. Η Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Φάμπιο Καπέλο στην πρώτη θητεία του στην Καστίλλη, είχε προχωρήσει και αυτή σε ανανέωση του ρόστερ της, αφού η προηγούμενη σεζόν ήταν και γι' αυτήν αποτυχημένη. Οι Ρομπέρτο Κάρλος, Κλάρενς Ζέεντορφ, Νταβόρ Σούκερ και Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς πέρασαν τις πύλες του "Σαντιάγο Μπερναμπέου" το καλοκαίρι του 1996 και με τον Ραούλ ως κεντρική φυσιογνωμία του συνόλου, δημιούργησαν το αντίπαλο δέος στη μάχη του τίτλου.


Η Μπαρτσελόνα ήταν καταιγιστική. Σκόραρε 102 φορές συνολικά στο πρωτάθλημα και έμεινε μόλις 5 γκολ πίσω από το ρεκόρ της Ρεάλ του Τζον Τόσακ από τη σεζόν 1989-1990. Νίκησε την Λογκρονιές με 8-0, μοίρασε 6άρες κόντρα στη Ράγιο Βαγεκάνο και τη Ρεάλ Βαγιαδολίδ και 5άρες στη Σαραγόσα, την Κομποστέλα και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Δέχθηκε, όμως, 48 τέρματα σε 42 αγωνιστικές και άφησε πρόσφορο έδαφος στη Ρεάλ να βρίσκεται πάντα εκεί, πάντα μπροστά, έστω και σε απόσταση αναπνοής. Ο Καπέλο αντιμετώπισε τη σεζόν με μεγαλύτερο ρεαλισμό, πρόσεξε την άμυνα και με παθητικό μόλις 36 τερμάτων (και 85 γκολ υπέρ), πέτυχε την απαιτούμενη ισορροπία.

Ενα είναι βέβαιο, ότι ο Λιονέλ Μέσι έχει σημειώσει 50 γκολ (ακόμα και αυτό αμφισβητείται σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως του Κριστιάνο Ρονάλντο στον οποίο η "Marca" πιστώνει ένα γκολ από κόντρα που δεν έβαλε ποτέ). Βέβαιο είναι επίσης πως όταν έφτασε τα 48 γκολ έσπασε το ρεκόρ του Ρονάλντο. Αυτό που δεν είναι βέβαιο, με βάση τους Ισπανούς στατιστικολόγους, είναι πότε ο Αργεντινός κατέρριψε το ρεκόρ παραγωγικότητας σε μία σεζόν στη χώρα. Υπάρχουν 3 απόψεις και η μία είναι βαρετή: το έπραξε όταν έφτασε τα 48 γκολ. Πάμε στον 1ο αντίλογο, ο οποίος αναφέρει πως ο Φέρεντς Πούσκας της σεζόν 1959-1960 σημείωσε 49 γκολ. Από αυτά τα γκολ, όμως, τα 2 σημειώθηκαν στο Διηπειρωτικό Κύπελλο, που διεξήχθη τον Σεπτέμβριο, άρα οι αντιρρησίες υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να πιστωθούν στην επόμενη σεζόν. Ακόμα κι όταν ο Μέσι, όμως, είχε 48 τέρματα, φαίνεται πως δεν είχε καταρρίψει το ρεκόρ για κάποιους, αφού μπροστά του είχε τον Τέλμο Θάρα από τη σεζόν 1950-1951 επίσης με 48 τέρματα. Ωστόσο 2 γκολ εκείνης της σεζόν του σπουδαίου Βάσκου επιθετικού είχαν σημειωθεί στο Copa Eva Duarte, τον προπομπό του σύγχρονου σούπερ καπ, το οποίο για ορισμένους δεν συγκαταλέγεται στις βασικές διοργανώσεις.

Στις 9 Μαΐου ο Ρονάλντο με δικό του τέρμα έκρινε το δεύτερο el clasico της σεζόν, ωστόσο παρά το 1-0 η Ρεάλ παρέμεινε στην κορυφή. Το τέρμα του Βραζιλιάνου κόντρα στην εξαιρετική Λα Κορούνια έδωσε τη νίκη στους "μπλαουγκράνα" στις 23 Μαίου και απέμεναν ακόμη 3 αγωνιστικές, στις οποίες η κούρσα του τίτλου θα έφτανε στον τερματισμό της. Μόνο που η Primera Division, παραδοσιακά, καθυστερεί να ολοκληρωθεί και με 42 αγωνιστικές, ήταν αδύνατο για την εθνική Βραζιλίας να περιμένει τον Ρονάλντο να ολοκληρώσει τις διασυλλογικές υποχρεώσεις του.

Το Κόπα Αμέρικα βρισκόταν προ των πυλών και κάλεσε το πιο λαμπρό "αστέρι" της για προετοιμασία στα τέλη Μαΐου, με τη διοργάνωση να αρχίζει στις 11 Ιουνίου στη Βολιβία κι ενώ η "αυλαία" στην Ισπανία έπεφτε στις 21 Ιουνίου. Ο Ρονάλντο είχε προλάβει να σηκώσει ακόμα ένα τρόπαιο με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, αφού το πέναλτί του στο 37ο λεπτό του τελικού απέναντι στη σπουδαία Παρί Σεν Ζερμέν της εποχής, έφερε το Κύπελλο Κυπελλούχων στη Βαρκελόνη για 4η φορά στην ιστορία.

Εντός των τειχών, η κατάσταση ήταν πιο δύσκολη. Στην 40ή αγωνιστική η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε 2-1 εκτός έδρας από την Έρκουλες, αφού ο Πίτσι δεν κατάφερε να αναπληρώσει το κενό του Ρονάλντο. "Είμαι απλώς ένας ποδοσφαιριστής, αυτός δεν είναι από αυτόν τον κόσμο", δικαιολογήθηκε ο Αργεντινός επιθετικός. Αυτή η αποτυχία έκρινε και τον τίτλο. Η Μπαρτσελόνα κέρδισε τα εναπομείναντα 2 παιχνίδια, αλλά τερμάτισε 2 πόντους πίσω από τη Ρεάλ. Εν τη απουσία του Ρονάλντο, οι Καταλανοί απέτυχαν να επιστρέψουν στην κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου, έστω κι αν κατέκτησαν και τον τελευταίο τίτλο της σεζόν, το κύπελλο, επικρατώντας 3-2 στην παράταση της Μπέτις.

Η απώλεια του πρωταθλήματος άνοιξε την "κερκόπορτα" της κριτικής προς το πρόσωπο του Βραζιλιάνου. Μπορεί αυτήν τη φορά να μη φέρει ευθύνη για την απουσία του από την κρισιμότερη καμπή του πρωταθλήματος, ωστόσο ολόκληρη η εξωαγωνιστική συμπεριφορά του στον ένα χρόνο που παρέμεινε στα κατάστιχα τις Μπαρτσελόνα είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις, τις οποίες αποσιωπούσαν μόνο τα τέρματα που σημείωνε.

Ο Ρονάλντο δεν κατάφερε να κερδίσει φίλους στο πέρασμά του από τη Βαρκελόνη, παρά την εντυπωσιακή σεζόν που πραγματοποίησε. Τα 47 τέρματα σε 49 παιχνίδια δεν έπεισαν το κοινό των "μπλαουγκράνα", που ψήφισε ως παίκτη της σεζόν τον Λουίς Ενρίκε, σκόρερ 17 τερμάτων.

Η βασική κατηγορία που αντιμετώπιζε καθημερινά ήταν πως η καρδιά του δεν ήταν στην Μπαρτσελόνα. Ανησυχίες για την εργατικότητάς του ξεπετάχθηκαν από την αρχή στο προπονητικό επιτελείο του συλλόγου, με τον Μουρίνιο να υποδέχεται το "παρθενικό" τέρμα του Ρονάλντο στο πρωτάθλημα το Σεπτέμβριο με την εξής παρατήρηση: "Είπαμε στον Ρονάλντο ότι δεν είναι καλό να σημειώνει ένα εκπληκτικό τέρμα και να κοιμάται στα υπόλοιπα 89 λεπτά". Ένταση υπήρχε στη σχέση του Βραζιλιάνου και με τον Ρόμπσον, αφού συχνά το "Φαινόμενο" αμφισβητούσε τις τακτικές του Αγγλου. "Δεν μπορώ να το πιστέψω ορισμένες φορές, όλοι είναι σε αυτό: το συμβούλιο, οι παίκτες. Είναι σαν να είναι οι εφημερίδες σήμερα με τον Ρονάλτνο να κριτικάρουν τις μεθόδους μου ξανά. Το αγόρι είναι 20 χρονών, για όνομα του Θεού. Είναι απίστευτο", είπε πάνω στην έκρηξή του ο 63χρονος προπονητής.


Οι περιπέτειες στην προσωπική ζωή που τον συνόδευσαν μέχρι το τέλος της καριέρας του είχαν αρχίσει από μικρή ηλικία. Ο ίδιος διατεινόταν ότι ήθελε έναν ήσυχο βίο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο οι πράξεις του υποδείκνυαν το αντίθετο. Χαρακτηριστική είναι η άρνησή του να φωτογραφηθεί με το διάσημο μοντέλο Σίντι Κρόφορντ, χάνοντας έτσι ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό, υποστηρίζοντας πως "θα έπρεπε να ζητήσουν από εκείνη να ποζάρει μαζί μου". Ο καταλανικός Τύπος τον εξύψωσε σε βαθμό ειδώλου και το υπέρμετρο "εγώ" του Βραζιλιάνου τον χρησιμοποίησε για τα τερτίπια του. Τα ταξίδια-"αστραπή" στην πατρίδα του μεταξύ των αγωνιστικών του πρωταθλήματος έμειναν στην ιστορία για τον εκνευρισμό που προκαλούσαν στον Ρόμπσον. Εκεί που ο έμπειρος τεχνικός ξέσπασε, ήταν όταν του έδειξαν μία φωτογραφία του Βραζιλιάνου μαζί με τη σύντροφό του εκείνη την εποχή, Σουζάνα Βέρνερ, στο καρναβάλι του Ρίο ντε Ζανέιρο, στην οποία εμφανιζόταν να φοράρει μία χρυσή εμφάνιση, βάτες με αστέρια και μία κορδέλα στο κεφάλι και μπλε φτερά.

Ο συμπατριώτης παρτενέρ του στην επίθεση της Μπαρτσελόνα και μετέπειτα άσος του Ολυμπιακού, Ζιοβάνι, δεν απολάμβανε της ίδιας μεταχείρισης στον σύλλογο, αλλά δεν ήταν σε θέση να γκρινιάξει για αυτήν τη διάκριση: "Λατρεύω το καρναβάλι κι εγώ, αλλά ως επαγγελματίας, είναι καθήκον μου να βρίσκομαι εδώ. Ένα ταξίδι μετ' επιστροφής στη Βραζιλία για 2 μέρες (σ.σ. και φυσικά με τα πάρτι μέχρι πρωίας που προϋποθέτει κάτι τέτοιο) είναι πολύ σκληρό. Ακόμα και εάν είχα το χρόνο, θα παρέμενα εδώ". 

Η δημόσια εικόνα του Ρονάλντο είχε επιφέρει σοβαρό πλήγμα στην αγωνιστική ταυτότητά του. Η κατάσταση θα μπορούσε να διορθωθεί εάν υπήρχε επιθυμία του Βραζιλιάνου να παραμείνει στο σύλλογο. Οι φήμες περί αποχώρησης, όμως, είχαν διαδοθεί πολύ πριν τη λήξη της περιόδου. Οι 2 μάνατζέρ του είχαν φροντίσει και γι' αυτό ήταν δαχτυλοδεικτούμενοι στην πόλη. Χαρακτηριστική η στάση του καταλανικού Τύπου που τους αποκαλούσε "αδερφούς Ντάλτον". Αποκλειστικός στόχος τους ήταν η μεγιστοποίηση του κέρδους από την καριέρα του Βραζιλιάνου και η επίτευξή του περνούσε μόνο από έναν δρόμο, αυτόν της μεταγραφής.

Η ακατάσχετη φημολογία προξενούσε μόνο κακό στην ομάδα και γι' αυτό ο Γκουαρδιόλα, πριν το κρίσιμο ματς με την Έρκουλες, κάλεσε όλες τις πλευρές να σταματήσουν το "γαϊτανάκι" δηλώσεων και δημοσιευμάτων που αφορούσαν το μέλλον του Ρονάλντο. "Λιγότερος Ρονάλντο, περισσότερη Ερκουλες. Για πολύ καιρό μιλάμε για ανανεώσεις, συμβόλαια... Ας μιλήσουμε για ποδόσφαιρο", είχε τονίσει πριν 15 χρόνια ο καλύτερος μαθητής του Κρόιφ, έχοντας τοποθετήσει τις βάσεις για τον προπονητή Γκουαρδιόλα που εν έτει 2011 καθοδηγεί τον άνθρωπο που έσπασε το ρεκόρ σκοραρίσματος του Ρονάλντο.

Στις 26 Μαΐου, σύλλογος και ποδοσφαιριστής τα βρήκαν για ανανέωση του συμβολαίου του. Το νέο έγγραφο θα κρατούσε τον παίκτη στο "Καμπ Νου" μέχρι το καλοκαίρι του 2006. Μετά από συνάντηση με τους Πίτα και Μάρτινς, ο Νούνιες αποχώρησε θριαμβολογώντας: "Είναι δικός μας για μια ζωή". Η αλήθεια απείχε παρασάγγας. Όταν οι 2 πλευρές συναντήθηκαν εκ νέου για να "σφραγίσουν" και επίσημα την αναπροσαρμοσμένη συνεργασία τους, η συμφωνία κατέρρευσε. Οι 2 μάνατζερ ζήτησαν περισσότερα χρήματα, η Μπαρτσελόνα δεν ενέδωσε και αυτήν τη φορά η έξοδος και οι δηλώσεις του Νούνιες από τα γραφεία του συλλόγου έγιναν σε τελείως αντεστραμμένο κλίμα: "Ολα τελείωσαν. Ο Ρονάλντο φεύγει".

Σύμφωνα με τον μύθο της εποχής, η "Nike" συνέβαλε τα μέγιστα στη μετακίνηση του Ρονάλντο στην Ίντερ. Η κορυφαία εταιρία αθλητικών ειδών αρχικά προσέφερε χρήματα στην Μπαρτσελόνα για να συνάψουν συμφωνία και το νέο "αστέρι" του παγκοσμίου ποδοσφαίρου να φοράει το σήμα της. Από τη στιγμή που οι Καταλανοί αρνήθηκαν (τη σεζόν του Ρονάλντο είχαν εμφανίσεις "Robe di Kappa"), η "Nike" φέρεται να υπέσκαψε την αποχώρηση του Βραζιλιάνου και να έπαιξε ρόλο στην επιλογή της Ίντερ ως επόμενου σταθμού στην καριέρα του, μιας και ήταν ομάδα με την οποία συνεργαζόταν.

Τα 47 γκολ και οι 6 ασίστ του Ρονάλντο σε 49 παιχνίδια ανήκαν στη σφαίρα του παρελθόντος για την Μπαρτσελόνα. Η μετακόμισή του στο Μιλάνο συμφωνήθηκε προτού ολοκληρωθεί η ισπανική σεζόν. Στις 20 Ιουνίου του 1997, οι δικηγόροι του Ρονάλντο, έχοντας λάβει τη σχετική πληρωμή από την Ίντερ, κατέθεσαν επιταγή 28.000.000 ευρώ στα γραφεία της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας για να εξαγοράσουν το υπόλοιπο του συμβολαίου του. Ακόμα μία μεταγραφή, για ακόμα μία φορά απών από τις διαδικασίες λόγω εθνικής Βραζιλίας, με την οποία στις 29 Ιουνίου κατακτούσε το Κόπα Αμέρικα.

Ο Ρονάλντο εγκατέλειψε το "Καμπ Νου" έχοντας πραγματοποιήσει την καλύτερη χρονιά ενός παίκτη στην ιστορία του συλλόγου, παρότι ήταν μόλις η "παρθενική" χρονιά του στην ομάδα. Παρ' όλα αυτά, πρόλαβε να χαρακτηριστεί "Μεσσίας" και "προδότης" μέσα σε λίγους μήνες. Αυτή η σεζόν, η, εκ των υστέρων κρίνοντας, καλύτερη στην καριέρα του, του απέφερε τον 2ο σερί τίτλο του κορυφαίου παίκτη της FIFA και πολλές ακόμη ατομικές διακρίσεις, εκτός των πολλών συλλογικών τίτλων.

Η Μπαρτσελόνα θεώρησε πως εισέπραξε από την Ίντερ λιγότερα χρήματα από όσα έπρεπε για τη μεταγραφή του Ρονάλντο και οδήγησε το θέμα στη FIFA. Η αρμόδια επιτροπή της παγκόσμιας ομοσπονδίας ποδοσφαίρου απεφάνθη πως οι Καταλανοί είχαν δίκιο και τον Σεπτέμβριο του 1997 κι ενώ ο Ρονάλντο είχε κάνει ήδη το ντεμπούτο του στη Serie A, επιδίκασαν επιπλέον 1.500.000 ευρώ στους "μπλαουγκράνα".

Επιπροσθέτως, αυτή η "μαγική" σεζόν έσπασε κάθε ρεκόρ παραγωγικότητας στις τάξεις των "μπλαουγκράνα". Με τη μείωση των αγωνιστικών του ισπανικού πρωταθλήματος σε 38 και την εξέλιξη του ποδοσφαίρου και ιδιαίτερα του τρόπου άμυνας των ομάδων, αυτή η επίδοση έμοιαζε πως θα μείνει ακατάρριπτη για πολλά χρόνια ακόμα. Ο Λιονέλ Μέσι είχε διαφορετική άποψη, όμως, και αποφάσισε να πάρει το στέμμα του Ρονάλντο. Την περσινή σεζόν ισοφάρισε το ρεκόρ, σημειώνοντας και ο ίδιος 47 τέρματα. Φέτος, έφτασε τα 48 γκολ μέσα στη σεζόν, με τέρμα που πέτυχε στο δεύτερο el clasico του πρωταθλήματος. Με επιβεβαιωμένα ακόμη 8 παιχνίδια και ίσως και ακόμη ένα, τον τελικό του Champions League, ο Αργεντινός πρόκειται να βουλιάξει στη Λήθη το ρεκόρ του "Φαινομένου" και να γράψει τη δική του ιστορία στην ομάδα, με μία διαφορά: η σχέση του με τον σύλλογο ξεπερνά το επαγγελματικό πλαίσιο και γι' αυτό ο 23χρονος καταφέρνει να διαγράψει από τη μνήμη των Καταλανών μία από τις πιο εντυπωσιακές σεζόν που παρακολούθησαν ποτέ.



Copa del Rey: Μπαρτσελόνα-Ατλέτικο 5-4: Το παιχνίδι-"σταθμός"





ΠΗΓΗ