Η Ίντερ είναι η φετινή θριαμβεύτρια του Τσάμπιονς Λιγκ, φτάνοντας στο τρεμπλ μετά και την νίκη της στον τελικό με την Μπάγερν Μονάχου. Έχοντας ως ήρωα και σκόρερ τον Ντιέγκο Μιλίτο, οι «νερατζούρι» επικράτησαν με 2-0 των Βαυαρών που τα περίμεναν όλα από τον Άριεν Ρόμπεν. Τρίτο τρόπαιο Κύπ. Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ για την Ίντερ του Μουρίνιο, που έγινε η μοναδική ομάδα που αγωνίστηκε σε τελικό, δίχως κανέναν γηγενή ποδοσφαιριστή! Δεύτερο τρόπαιο για τον Πορτογάλο που τα είχε καταφέρει και το 2004 με την Πόρτο.
Μόνος ο Ρόμπεν, έλειπε ο Ριμπερί...
Ο φετινός τελικός κύλησε με έναν αρκετά προβλέψιμο τρόπο και είχε ως νικήτρια την ομάδα που έδειξε πως στα μεγάλα παιχνίδια, έχει το «κλειδί». Ο Ζοσέ Μουρίνιο παρέταξε την ομάδα του σε ένα 4-2-3-1, κρατώντας αρκετά πίσω τους Ετό και Πάντεφ και δίνοντας χώρο στην ομάδα του Φαν Χάαλ που είχε την κατοχή της μπάλας σε όλο –σχεδόν- το α’ μέρος. Οι απουσίες των Ριμπερί, Μότα δεν άργησαν καθόλου να γίνουν αισθητές. Ο Μουρίνιο προώθησε τον Ζανέτι (700ο παιχνίδι του με την φανέλα της Ίντερ) στην μεσαία γραμμή αλλά η Μπάγερν έδειχνε υπεροχή σε εκείνο το σημείο, ωστόσο η απουσία του Γάλλου έκανε το παιχνίδι της μονοδιάστατο, αφού ο κύριος όγκος των επιθέσεων της γινόταν από δεξιά. Ο Ρόμπεν ταλαιπώρησε απίστευτα τον Κίβου, μέχρι το τέλος του ημιχρόνου όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να τον φορτώσει με μια «κίτρινη» στο 30’.
Έπαιξε σαν Ίντερ, νίκησε σαν Ίντερ...
Η στρατηγική της Ίντερ ήταν ξεκάθαρη: Είχε σκοπό να «χτυπήσει» στις αντεπιθέσεις με την ταχύτητα των Μιλίτο, Πάντεφ, Ετό και Σνάιντερ, εκεί που θα είχε φανερό πλεονέκτημα απέναντι στα «βαριά κορμιά» των Γερμανών (Φαν Μπούιτεν. Ντεμικέλις). Η εξέλιξη του αγώνα, δικαίωσε απόλυτα τον σχεδιασμό του Μουρίνιο. Για μισή ώρα (και πλέον) παιχνιδιού, η μόνη ομάδα που απειλούσε ήταν η Μπάγερν (με εξαίρεση ένα φάουλ του Σνάιντερ στο οποίο αντέδρασε ο Μπουτ στο 18’). Στο 10’ ο Όλιτς δεν εκμεταλλεύθηκε την πανέμορφη ενέργεια του Ρόμπεν, ενώ στο 16’ οι Γερμανοί διαμαρτυρήθηκαν για πέναλτι στο χέρι του Μαϊκόν μετά από εκτέλεση φάουλ του Ολλανδού, με τον Χάουαρντ Γουέμπ είτε να μην βλέπει την φάση, είτε να μην καταλογίζει πρόθεση.
Μονότονη και αργή στην άμυνα η Μπάγερν
Όσο περνούσε η ώρα, η Μπάγερν φανέρωνε όλο και πιο έντονα την αδυναμία της να προκαλέσει πρόβλημα με άλλον παίκτη πλην του Ρόμπεν, που βοηθήθηκε και από τις κινήσεις του Φίλιπ Λαμ που ανέβαινε ψηλά. Στην απέναντι πλευρά, ο Άλτιντοπ δεν φοβέρισε ποτέ τον Μαϊκόν που εξυπηρέτησε απόλυτα το πλάνο, μένοντας πίσω. Η τιμωρία για την «φλυαρία» της Μπάγερν και για την αργή άμυνα με την οποία έφτασε ως τον τελικό, ήρθε στο 35’. Από βολέ του Ζούλιο Σέζαρ, ο Μιλίτο πάσαρε με το κεφάλι στον Σνάιντερ που του επέστρεψε την μπάλα όταν είχε αφήσει του τον Ντεμικέλις. Ο Αργεντινός βρέθηκε απέναντι στον Μπουτ, τον πλάσαρε ιδανικά και έδωσε το έναυσμα για πανηγυρισμούς στην ιταλική πλευρά της εξέδρας. Σνάιντερ και Μιλίτο έπαιξαν ξανά το «1-2» στο 43’, εκθέτοντας ξανά την άμυνα της πρωταθλήτριας Γερμανίας. Εκείνη την φορά όμως, ο Μιλίτο ήταν αυτός που έκανε την τελική πάσα και ο Μπουτ αποσόβησε το γκολ στο πλασέ του Ολλανδού.
Καλύτερος ρυθμός στην επανάληψη
Μέχρι το 70’, το δεύτερο ημίχρονο του τελικού είχε καλύτερο ρυθμό και θέαμα. Φαν Χάαλ και Μουρίνιο δεν άλλαξαν το παραμικρό, αλλά η Μπάγερν έδειχνε περισσότερο αποφασισμένη και ήταν εκείνη που βοήθησε το ματς να γίνει καλύτερο. Δευτερόλεπτα μετά την επανέναρξη του αγώνα από τον Άγγλο ρέφερι, ο Μίλερ βρέθηκε απέναντι στον Ζούλιο Σέζαρ από το ωραίο πέρασμα του Άλτιντοπ, αλλά ο Βραζιλιάνος κράτησε όρθια σε εκείνο το σημείο την ομάδα του, ευνοούμενος και από το μέτριο τελείωμα του νεαρού Γερμανού. Η Ίντερ απάντησε «άμεσα», με τον Μιλίτο να κάνει ότι θέλει από τα αριστερά και να σερβίρει για τον Πάντεφ, που είδε το σουτ του να αποκρούεται σε κόρνερ από τον Μπουτ.
Ρόμπεν... παντού
Η Μπάγερν συνέχισε στο ίδιο τέμπο αλλά απέναντι στην άψογα οργανωμένη άμυνα των Ιταλών, υπέφερε στο να δημιουργήσει φάσεις. Μοιραία, το βάρος έπεφτε στον Ρόμπεν που δοκίμασε πολλές φορές να σπάσει τον κλοιό με ατομικές προσπάθειες και συνέχιζε να είναι ο πιο επικίνδυνος παίκτης της ομάδας του και αυτό που «ένοιωθε» περισσότερο η άμυνα της Ίντερ. Ένα «πονηρό» σουτ του Άλτιντοπ ανησύχησε κάπως τον Ζούλιο Σέζαρ στο 54’ και η πίεση της ομάδας του Φαν Χάαλ κορυφώθηκε στο τρίλεπτο 63’-65΄’. Αρχικά, από φάουλ του Ρόμπεν, ο Καμπιάσο έσωσε τους «νερατζούρι» απομακρύνοντας με το κεφάλι το σουτ του Μίλερ, ενώ στο 65’ ένα φοβερό σουτ του Ρόμπεν έδωσε την ευκαιρία στον Σέζαρ να κάνει την απόκρουση της βραδιάς, με εκτίναξη στο δεξί του «παράθυρο».
Κλάση Μιλίτο και... τέλος
Ο κυνισμός της ομάδας του Μουρίνιο όμως σε συνδυασμό με το αστείρευτο ταλέντο του Ντιέγκο Μιλίτο, «σκότωσε» τον τελικό, είκοσι λεπτά πριν την λήξη τους. Η Ίντερ έφτασε και σε δεύτερο γκολ στο 70’, με τον «πρίγκηπα» να παίρνει την πάσα από τον Πάντεφ στην αντεπίθεση, να «αδειάζει» σαν σταματημένο τον Φαν Μπούιτεν και να πλασάρει εύστοχα για το 2-0. Η Μπάγερν δεν βρήκε το κουράγιο για μια νέα αντεπίθεση, καθώς και οι παίκτες της αντιλήφθηκαν πως το ματς δεν είχε γυρισμό. Τα τελευταία λεπτά αναλώθηκαν με την Ίντερ να αποκρούει τις ανοργάνωτες επιθέσεις των απογοητευμένων Βαυαρών και τους φίλους της να περιμένουν την ώρα της στέψης, που δεν άργησε να έρθει…
Μπάγερν Μονάχου: Μπουτ, Λαμ, Μπαντστούμπερ, Ντεμικέλις Φαν Μπούιτεν, Φαν Μπόμελ, Σβαϊνστάιγκερ, Άλτιντοπ (63’ Κλόζε), Μίλερ, Ρόμπεν, Όλιτς (74’ Γκόμεζ).
Ίντερ: Ζούλιο Σέζαρ, Μαϊκόν, Κίβου (68’ Στάνκοβιτς), Σάμουελ, Λούσιο, Ζανέτι, Καμπιάσο, Σνάιντερ, Πάντεφ (79’ Μουντάρι), Μιλίτο (92’ Ματεράτσι), Ετό.
ΠΗΓΗ
Μόνος ο Ρόμπεν, έλειπε ο Ριμπερί...
Ο φετινός τελικός κύλησε με έναν αρκετά προβλέψιμο τρόπο και είχε ως νικήτρια την ομάδα που έδειξε πως στα μεγάλα παιχνίδια, έχει το «κλειδί». Ο Ζοσέ Μουρίνιο παρέταξε την ομάδα του σε ένα 4-2-3-1, κρατώντας αρκετά πίσω τους Ετό και Πάντεφ και δίνοντας χώρο στην ομάδα του Φαν Χάαλ που είχε την κατοχή της μπάλας σε όλο –σχεδόν- το α’ μέρος. Οι απουσίες των Ριμπερί, Μότα δεν άργησαν καθόλου να γίνουν αισθητές. Ο Μουρίνιο προώθησε τον Ζανέτι (700ο παιχνίδι του με την φανέλα της Ίντερ) στην μεσαία γραμμή αλλά η Μπάγερν έδειχνε υπεροχή σε εκείνο το σημείο, ωστόσο η απουσία του Γάλλου έκανε το παιχνίδι της μονοδιάστατο, αφού ο κύριος όγκος των επιθέσεων της γινόταν από δεξιά. Ο Ρόμπεν ταλαιπώρησε απίστευτα τον Κίβου, μέχρι το τέλος του ημιχρόνου όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να τον φορτώσει με μια «κίτρινη» στο 30’.
Έπαιξε σαν Ίντερ, νίκησε σαν Ίντερ...
Η στρατηγική της Ίντερ ήταν ξεκάθαρη: Είχε σκοπό να «χτυπήσει» στις αντεπιθέσεις με την ταχύτητα των Μιλίτο, Πάντεφ, Ετό και Σνάιντερ, εκεί που θα είχε φανερό πλεονέκτημα απέναντι στα «βαριά κορμιά» των Γερμανών (Φαν Μπούιτεν. Ντεμικέλις). Η εξέλιξη του αγώνα, δικαίωσε απόλυτα τον σχεδιασμό του Μουρίνιο. Για μισή ώρα (και πλέον) παιχνιδιού, η μόνη ομάδα που απειλούσε ήταν η Μπάγερν (με εξαίρεση ένα φάουλ του Σνάιντερ στο οποίο αντέδρασε ο Μπουτ στο 18’). Στο 10’ ο Όλιτς δεν εκμεταλλεύθηκε την πανέμορφη ενέργεια του Ρόμπεν, ενώ στο 16’ οι Γερμανοί διαμαρτυρήθηκαν για πέναλτι στο χέρι του Μαϊκόν μετά από εκτέλεση φάουλ του Ολλανδού, με τον Χάουαρντ Γουέμπ είτε να μην βλέπει την φάση, είτε να μην καταλογίζει πρόθεση.
Μονότονη και αργή στην άμυνα η Μπάγερν
Όσο περνούσε η ώρα, η Μπάγερν φανέρωνε όλο και πιο έντονα την αδυναμία της να προκαλέσει πρόβλημα με άλλον παίκτη πλην του Ρόμπεν, που βοηθήθηκε και από τις κινήσεις του Φίλιπ Λαμ που ανέβαινε ψηλά. Στην απέναντι πλευρά, ο Άλτιντοπ δεν φοβέρισε ποτέ τον Μαϊκόν που εξυπηρέτησε απόλυτα το πλάνο, μένοντας πίσω. Η τιμωρία για την «φλυαρία» της Μπάγερν και για την αργή άμυνα με την οποία έφτασε ως τον τελικό, ήρθε στο 35’. Από βολέ του Ζούλιο Σέζαρ, ο Μιλίτο πάσαρε με το κεφάλι στον Σνάιντερ που του επέστρεψε την μπάλα όταν είχε αφήσει του τον Ντεμικέλις. Ο Αργεντινός βρέθηκε απέναντι στον Μπουτ, τον πλάσαρε ιδανικά και έδωσε το έναυσμα για πανηγυρισμούς στην ιταλική πλευρά της εξέδρας. Σνάιντερ και Μιλίτο έπαιξαν ξανά το «1-2» στο 43’, εκθέτοντας ξανά την άμυνα της πρωταθλήτριας Γερμανίας. Εκείνη την φορά όμως, ο Μιλίτο ήταν αυτός που έκανε την τελική πάσα και ο Μπουτ αποσόβησε το γκολ στο πλασέ του Ολλανδού.
Καλύτερος ρυθμός στην επανάληψη
Μέχρι το 70’, το δεύτερο ημίχρονο του τελικού είχε καλύτερο ρυθμό και θέαμα. Φαν Χάαλ και Μουρίνιο δεν άλλαξαν το παραμικρό, αλλά η Μπάγερν έδειχνε περισσότερο αποφασισμένη και ήταν εκείνη που βοήθησε το ματς να γίνει καλύτερο. Δευτερόλεπτα μετά την επανέναρξη του αγώνα από τον Άγγλο ρέφερι, ο Μίλερ βρέθηκε απέναντι στον Ζούλιο Σέζαρ από το ωραίο πέρασμα του Άλτιντοπ, αλλά ο Βραζιλιάνος κράτησε όρθια σε εκείνο το σημείο την ομάδα του, ευνοούμενος και από το μέτριο τελείωμα του νεαρού Γερμανού. Η Ίντερ απάντησε «άμεσα», με τον Μιλίτο να κάνει ότι θέλει από τα αριστερά και να σερβίρει για τον Πάντεφ, που είδε το σουτ του να αποκρούεται σε κόρνερ από τον Μπουτ.
Ρόμπεν... παντού
Η Μπάγερν συνέχισε στο ίδιο τέμπο αλλά απέναντι στην άψογα οργανωμένη άμυνα των Ιταλών, υπέφερε στο να δημιουργήσει φάσεις. Μοιραία, το βάρος έπεφτε στον Ρόμπεν που δοκίμασε πολλές φορές να σπάσει τον κλοιό με ατομικές προσπάθειες και συνέχιζε να είναι ο πιο επικίνδυνος παίκτης της ομάδας του και αυτό που «ένοιωθε» περισσότερο η άμυνα της Ίντερ. Ένα «πονηρό» σουτ του Άλτιντοπ ανησύχησε κάπως τον Ζούλιο Σέζαρ στο 54’ και η πίεση της ομάδας του Φαν Χάαλ κορυφώθηκε στο τρίλεπτο 63’-65΄’. Αρχικά, από φάουλ του Ρόμπεν, ο Καμπιάσο έσωσε τους «νερατζούρι» απομακρύνοντας με το κεφάλι το σουτ του Μίλερ, ενώ στο 65’ ένα φοβερό σουτ του Ρόμπεν έδωσε την ευκαιρία στον Σέζαρ να κάνει την απόκρουση της βραδιάς, με εκτίναξη στο δεξί του «παράθυρο».
Κλάση Μιλίτο και... τέλος
Ο κυνισμός της ομάδας του Μουρίνιο όμως σε συνδυασμό με το αστείρευτο ταλέντο του Ντιέγκο Μιλίτο, «σκότωσε» τον τελικό, είκοσι λεπτά πριν την λήξη τους. Η Ίντερ έφτασε και σε δεύτερο γκολ στο 70’, με τον «πρίγκηπα» να παίρνει την πάσα από τον Πάντεφ στην αντεπίθεση, να «αδειάζει» σαν σταματημένο τον Φαν Μπούιτεν και να πλασάρει εύστοχα για το 2-0. Η Μπάγερν δεν βρήκε το κουράγιο για μια νέα αντεπίθεση, καθώς και οι παίκτες της αντιλήφθηκαν πως το ματς δεν είχε γυρισμό. Τα τελευταία λεπτά αναλώθηκαν με την Ίντερ να αποκρούει τις ανοργάνωτες επιθέσεις των απογοητευμένων Βαυαρών και τους φίλους της να περιμένουν την ώρα της στέψης, που δεν άργησε να έρθει…
Μπάγερν Μονάχου: Μπουτ, Λαμ, Μπαντστούμπερ, Ντεμικέλις Φαν Μπούιτεν, Φαν Μπόμελ, Σβαϊνστάιγκερ, Άλτιντοπ (63’ Κλόζε), Μίλερ, Ρόμπεν, Όλιτς (74’ Γκόμεζ).
Ίντερ: Ζούλιο Σέζαρ, Μαϊκόν, Κίβου (68’ Στάνκοβιτς), Σάμουελ, Λούσιο, Ζανέτι, Καμπιάσο, Σνάιντερ, Πάντεφ (79’ Μουντάρι), Μιλίτο (92’ Ματεράτσι), Ετό.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου