Το σύστημα με τον προκριματικό γύρο μπορεί να μοιάζει με προπομπό των όσων συμβαίνουν σήμερα στις διοργανώσεις της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ, εκείνη την εποχή όμως δεν είχε οργανωθεί τόσο… διεξοδικά.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μεξικό που προκρίθηκε σε βάρος της Κούβας όμως όταν έφτασε στην Ιταλία του ζητήθηκε να παίξει ακόμα έναν γύρο, λόγω του ότι οι ΗΠΑ δήλωσαν συμμετοχή την τελευταία στιγμή! Ηττήθηκε με 4-2 στην Ρώμη από τους Αμερικανούς και πήρε τον δρόμο της επιστροφής, άπραγο…
Από την άλλη, η αποχώρηση ομάδων από την Λατ. Αμερική όπως το Περού και η Χιλή, σήμαινε πως η Αργεντινή και η Βραζιλία θα προκρίνονταν χωρίς αγώνα…
Το… «Κύπελλο του Ντούτσε»
Οι διαιτητικές αποφάσεις μπαίνουν και σε αυτήν την διοργάνωση σε πρώτο πλάνο, καθώς ο «Ντούτσε» δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο να του γλιστρήσει μέσα από τα χέρια.
Ο ζήλος του είναι τέτοιος που όταν η Ιταλία κερδίζει την διοργάνωση δεν της απονέμεται (από τον ίδιο τον Μουσολίνι) ένα μονάχα τρόπαιο αλλά δύο: Το πραγματικό τρόπαιο του Π.Κ και το «Κύπελλο του Ντούτσε» που -όπως θα φανταζόταν κανείς- είναι τόσο εντυπωσιακό που κάνει το αυθεντικό έπαθλο να μοιάζει με κούπα του καφέ…
Στην προσπάθεια για μια δυναμική και αποτελεσματική εκπροσώπηση, επιστρατεύθηκαν ομογενοποιημένοι Αργεντινοί διεθνείς αλλά και ο αμυντικός Λουίτζι Αλεμάντι που είχε αποβληθεί δια παντός από την Εθνική όταν είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα σκάνδαλο δωροδοκίας που περιστρεφόταν γύρω από ένα ματς της Τορίνο με την Γιουβέντους.
Σχεδόν κάθε ομάδα που αντιμετωπίζει την «σκουάντρα ατζούρα» έχει πρόβλημα με τους διαιτητές οι οποίοι πέραν όλων των άλλων ανέχονται επιδεικτικά το σκληρό της παιχνίδι. Οι παίκτες του Βιτόριο Πότσο ουσιαστικά «εξοντώνουν» τον μεγάλο Ισπανό γκολκίπερ Ρικάρδο Θαμόρα στον προημιτελικό με την Ισπανία.
Ο Θαμόρα -που αποτελεί έναν από τους σταρ της εποχής- λείπει από τον επαναληπτικό (στους αγώνες δεν προβλέπεται η ανάδειξη νικητή μέσα από την διαδικασία των πέναλτι) ο οποίος διεξάγεται μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες και πάλι στην Φλωρεντία.
Σκανδαλώδης εύνοια
Ο Τζιουζέπε Μεάτσα της Ίντερ (από τον οποίο μετονομάστηκε το γήπεδο «Σαν Σίρο» το 1980) είναι αυτός που σκοράρει το γκολ της πρόκρισης για τους «ατζούρι» με κεφαλιά και στο ιατρικό δελτίο των Ισπανών προστίθενται ακόμα τρεις… Ο δε διαιτητής της αναμέτρησης, ο Ελβετός Ρενέ Μερσέ, τιμωρήθηκε μετά το τέλος της διοργάνωσης από την ομοσπονδία της χώρας του για μεροληψία υπέρ των οικοδεσποτών…
Η διοργάνωση χαρακτηρίζεται και από τις μεγάλες μορφές που υπερασπίστηκαν τις εστίες των ομάδων. Πλην του Ρικάρδο Θαμόρα (στην μνήμη του οποίου απονέμεται πλέον το «τρόπαιο Ρικάρδο Θαμόρα» στον καλύτερο τερματοφύλακα της σεζόν στην «Πριμέρα Ντιβιζιόν») υπάρχουν και οι Τζιανπιέρο Κόμπι και Φράντισεκ Πλάνιτσκα (φωτο, ΚΑΤΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ). Οι δύο τους αποτελούν τους αρχηγούς των Εθνικών ομάδων της Ιταλίας και της Τσεχοσλοβακίας που φτάνουν ως τον τελικό, κάτι που φυσικά δεν είχε ούτε προηγούμενο αλλά ούτε και επόμενο.
Ο Κόμπι γίνεται ο πρώτος γκολκίπερ που κατακτά ως αρχηγός το βαρύτιμο τρόπαιο και για να επαναληφθεί το γεγονός θα πρέπει να περάσουν 48 χρόνια, όταν θα το καταφέρει ξανά ένας άλλος Ιταλός, ο περίφημος Ντίνο Τζοφ στο Μουντιάλ της Ισπανίας.
Απέτυχε στην επανάληψη...
Στα αξιοσημείωτα μπαίνει και το γκολ που έστειλε στην παράταση τον τελικό της 10ης Ιουνίου του 1934, τον οποίο παρακολούθησαν περισσότεροι από 50 χιλιάδες θεατές στο «Εθνικό Στάδιο PNF» της Ρώμης.
Οι Τσεχοσλοβάκοι πήραν αργά το προβάδισμα με τον Άντονιν Πουτς αλλά μια περίτεχνη ενέργεια του Ραϊμούντο Όρσι της Γιουβέντους αφήνει άφωνο το κοινό, στέλνει… αδιάβαστη την άμυνα της ομάδας του Κάρελ Πέτρου και οι Ιταλοί ισοφαρίζουν για να πάρουν τελικά το τρόπαιο στον έξτρα χρόνο.
Μερικές μέρες μετά τον τελικό, φωτογράφοι και φίλαθλοι μαζεύονται σε μια προπόνηση και ζητούν από τον Όρσι να επαναλάβει το φοβερό κόλπο αλλά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του, δεν μπορεί να το πετύχει…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου