Σαν σήμερα πριν από 35 χρόνια γεννήθηκε στη Βραζιλία ένα ποδοσφαιρικό φαινόμενο που όμοιό του δεν υπήρξε και δύσκολα θα υπάρξει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Το Onsports σας παρουσιάζει τον «γνήσιο» Ρονάλντο, το φαινόμενο…
Όταν έχεις γεννηθεί σε μια φτωχογειτονιά του Ρίο ντε Τζανέιρο, στις φαβέλες, και μόνη σου διέξοδος είναι το ποδόσφαιρο αρκεί να έχεις λίγο ταλέντο παραπάνω από αυτό που ούτως ή άλλως έχουν όλοι οι Βραζιλιάνοι για να ξεφύγεις από τη μιζέρια. Όταν αυτό το ταλέντο όμως ξεχειλίζει, είναι υπερβολικά… πολύ και σου δίνει την αίσθηση ότι μπορείς να περάσεις τους πάντες και τα πάντα μέχρι να βάλεις την μπάλα στα δίχτυα, τότε… είσαι φαινόμενο.
Ο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα, όπως είναι το πλήρες και πραγματικό όνομα του Ρονάλντο, το κατάλαβε αυτό όταν ήταν πια 17 χρονών και είχε πάρει θέση στην πρώτη ομάδα της Κρουζέιρο. Σκοράροντας κατά ριπάς μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο (Κύπελλο Βραζιλίας) και να κάνει την ομάδα, την οποία αγαπούσε – Φλαμένγκο - να μετανιώσει πικρά που τον απέρριψε!
Πήρε Παγκόσμιο Κύπελλο στα 18 του!
Οι εμφανίσεις του με την Κρουζέιρο μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν. Τα 12 γκολ σε 14 εμφανίσεις έκαναν τον Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα να τον πάρει στην αποστολή της Εθνικής Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ το 1994. Παρότι με την «σελεσάο» δεν έπαιξε λεπτό, πανηγύρισε μαζί με τους υπόλοιπους την κατάκτηση του Μουντιάλ.
Η παρουσία του και μόνο σε αυτή την ομάδα, αποτέλεσε και το διαβατήριο για την Ευρώπη. Με τις παραινέσεις του Ρομάριο, ο Ρονάλντο θα επιλέξει την Αϊντχόφεν για το μεγάλο βήμα και δε θα κάνει λάθος. Στην πρώτη του χρονιά στην Ολλανδία θα σκοράρει 30 φορές και δυστυχώς για αυτόν το 1995 θα του χτυπήσει για πρώτη φορά την πόρτα η ατυχία. Ο τραυματισμός του θα τον κρατήσει εκτός για μεγάλο διάστημα της σεζόν, όμως θα καταφέρει να σκοράρει 12 φορές σε 13 εμφανίσεις.
Το φαινόμενο γίνεται «μπλαουγκράνα»
Το 1996 ήταν η χρονιά που έμελλε για τα καλά να βάλει τον Ρονάλντο στη λίστα με τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών. Η μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα, με το ποσό ρεκόρ των 17 εκατ. δολαρίων, ταράζει τα νερά, αλλά και η επίδοσή του με 47 γκολ σε 49 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, αποτελει την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών όχι μόνο για τους Καταλανούς, αλλά και για όλη την Ισπανία μέχρι την σούπερ σεζόν του Μέσι το 2008-2009.
Ο Ρονάλντο χάρισε στην Μπαρτσελόνα το Κύπελλο Κυπελλούχων με γκολ στον τελικό, αφού είχε δώσει το Κύπελλο Ισπανίας και το σούπερ καπ την προηγούμενη σεζόν και η FIFA θα τον ανακηρύξει παίκτη της χρονιάς το 1996. Οι επελάσεις του στο «Καμπ Νου» ακόμα αποτελούν γλυκιά ανάμνηση για τους Καταλανούς που με τον Ρονάλντο, τον Ριβάλντο και τον Ζιοβάνι για δυο χρόνια είχαν την καλύτερη επιθετική γραμμή στον πλανήτη.
Τα εκατομμύρια του Μοράτι και το πρώτο «σοκ»
Το καλοκαίρι του 1997 το θέμα που απασχολούσε όλη την Ευρώπη, ήταν η ανανέωση συμβολαίου του Ρονάλντο ή όχι. Τελικά οι Καταλανοί δε θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τον Βραζιλιάνο που θα πάει στο Μιλάνο με τον Μάσιμο Μοράτι να πληρώνει 19 εκατ. δολάρια για να σπάσει τη «ρήτρα» που τον συνέδεε με την Μπαρτσελόνα. Το φαινόμενο θα δώσει άλλη διάσταση στους «νερατζούρι» και θα αρχίσει από την Ιταλία να χτίζει τον προσωπικό του μύθο για τα καλά.
Από την πρώτη του σεζόν θα κάνει τη διαφορά στην Ίντερ και θα γίνει αρχηγός της ομάδας στο τέλος του 1998. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας και τα όσα παράξενα έγιναν στον τελικό με τους «τρικολόρ» δεν τον επηρεάζουν, θεωρείται ήδη ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, έχοντας κερδίσει την «Χρυσή Μπάλα»΄, αλλά και το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς από τη FIFA το 1997, μέχρι το… σοκ.
Ο τραυματισμός του στις 21 Νοεμβρίου 1999 θα τον οδηγήσει σε χειρουργική επέμβαση στο γόνατο που θα τον κρατήσει εκτός μάχης για έξι μήνες. Τον Απρίλιο του 2000 και συγκεκριμένα στις 12 του μήνα θα επιστρέψει στη δράση. Για επτά λεπτά μόνο… Στον πρώτο τελικό του Coppa Italia απέναντι στην Λάτσιο, θα τραυματιστεί ξανά στο ίδιο γόνατο και θα αναγκαστεί να λείψει για πολύ καιρό. Περίπου δυο χρόνια χρειάστηκαν στον Ρονάλντο για να ξαναγίνει φαινόμενο…
«Μαγεία» στην Άπω Ανατολή
Ο Ρονάλντο έκανε τα πάντα για να είναι διαθέσιμος για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Τα κατάφερε και ήταν στην αποστολή της «σελεσάο» για τη διοργάνωση που έγινε στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Κορέας. Τι καλύτερο για την Εθνική ομάδα της Βραζιλίας που στο πρόσωπό του βρήκε τον ηγέτη που χρειαζόταν για να επιστρέψει μετά από οκτώ χρόνια στην κορυφή του κόσμου.
Ο Ρονάλντο με γκολ σε όλα τα παιχνίδια της Βραζιλίας στο Μουντιάλ, πλην των προημιτελικών με την Αγγλία που ήταν το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο δε σκόραρε, θα φτάσει στην κατάκτηση του Μουντιάλ. Το «φαινόμενο» είχε σκοράρει 12 φορές συνολικά σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ισοφάριζε τον Πελέ και με τα δύο γκολ στον τελικό με την Γερμανία, έστελνε το τρόπαιο στην «χώρα του καφέ»
Εποχή «Γκαλάκτικος» και αρχή παρακμής…
Μετά την επιστροφή του στα ποδοσφαιρικά δρώμενα και στις λίστες με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του πλανήτη, ο Ρονάλντο δεν έχασε την ευκαιρία για μια ακόμα μεταγραφή ρεκόρ. Με κόστος 46 εκατ. ευρώ, θα παίξει στην Ρεάλ Μαδρίτης και θα «προδώσει» για πρώτη φορά, μια πρώην αγαπημένη, όπως η Μπαρτσελόνα. Ο Ρονάλντο θα βοηθήσει τα μέγιστα τους «γκαλάκτικος» των Μαδριλένων να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, αλλά και το διηπειρωτικό εκείνης της σεζόν, όπως και το σούπερ καπ της επόμενης περιόδου.
Στο Μιλάνο ξανά…
Ο Ιανουάριος του 2007 ήταν ο μήνας που βρήκε τον Ρονάλντο ξανά στο προσκήνιο. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από μια ακόμα μεταγραφή του, που δεν μπορούσε παρά να απασχολήσει παγκοσμίως τον Τύπο. Ο Ρονάλντο έναντι 8 εκατ. ευρώ θα γίνει παίκτης της Μίλαν, θα ξεκινήσει καλά την σεζόν, αλλά στην πορεία της θα τον «προδώσουν» τα γόνατά του. Χειρότερα από όσο θεωρούσαν οι «tifosi» της Ίντερ ότι τους πρόδωσε πηγαίνοντας στους «ροσονέρι», οι οποίοι κατέκτησαν το Champions League αλλά ο Ρονάλντο δεν έπαιξε ποτέ, αφού είχε συμμετάσχει στους πρώτους γύρους του θεσμού με τους Ισπανούς…
Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, ο Ρονάλντο δεν έχει καταφέρει να πάρει ποτέ το Champions League. Έφτασε στην πηγή το 2003, περνώντας στα ημιτελικά με την Ρεάλ σε βάρος της Γιουβέντους, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Η καριέρα του στη Μίλαν πάντως, πήρε ξανά άδοξο τέλος λόγω των τραυματισμών. Στις 13 Φεβρουαρίου 2008 το δεξί του γόνατο τον αφήνει ξανά εκτεθειμένο και οι «ροσονέρι» θα τον αφήσουν να φύγει το καλοκαίρι, όταν και τελείωσε το συμβόλαιό του…
Επιστροφή στην πατρίδα…
Ο Ρονάλντο για ένα χρόνο έμεινε εκτός αγωνιστικών χώρων. Έκανε μεν προπονήσεις, κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας του, με την Φλαμένγκο αλλά δεν ήταν έτοιμος να παίξει. Όταν ήταν, βρέθηκε ξανά σε ανταγωνιστική ομάδα από αυτή που αγαπούσε. Η Κορίνθιανς του πρόσφερε συμβόλαιο, δεν το αρνήθηκε και έπαιξε για αυτήν για δυο σεζόν.
Το ξεκίνημα ήταν ξανά θετικό, όμως στη συνέχεια, ο Ρονάλντο λύγισε από τους τραυματισμούς και τα παραπανίσια κιλά. Τον Φεβρουάριο του 2011 μετά τον αποκλεισμό της Κορίνθιανς από το Κόπα Λιμπερταδόρες ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. «Είναι δύσκολο το να αφήνεις κάτι που σε έκανε τόσο χαρούμενο. Ψυχικά, θέλω να συνεχίσω αλλά γνωρίζω ότι έχω χάσει το σώμα μου», δήλωσε στις 14 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους, όταν έβαλε οριστικά τέλος στην τεράστια καριέρα του.
Ο Ρονάλντο με αριθμούς…
Συνολικά, σε 518 εμφανίσεις με τους συλλόγους στους οποίους έπαιξε για 18 χρόνια, το «φαινόμενο» σκόραρε 352 φορές! Τρομακτικός αριθμός… Η σεζόν με τα 47 γκολ σε 49 παιχνίδια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, αποτελεί ίσως την καλύτερη της καριέρας του, με το Peak να έρχεται το ερχόμενο καλοκαίρι στα γήπεδα της Γαλλίας, μέχρι τον τελικό εκείνου του Μουντιάλ όπου ήταν η σκιά του εαυτού του και οι ελπίδες μιας ολόκληρης χώρας, «κρεμάστηκαν» στα αδύναμα γόνατά του…
Η Εθνική Βραζιλίας σε 98 παιχνίδια κατά τα οποία ο Ρονάλντο ήταν στη σύνθεσή της, είχε την τύχη να τον δει να σκοράρει 62 φορές. Ο συνολικός συντελεστής σκοραρίσματος σε συλλογικό επίπεδο για τον Ρονάλντο, ήταν 0,67 γκολ ανά αγώνα, ενώ με την Εθνική ήταν 0,63 γκολ ανά αγώνα. Συνολικά σε 624 αγώνες που έπαιξε στην καριέρα του, ο Ρονάλντο σκόραρε 420 φορές κάτι που του δίνει συντελεστή 0,67 γκολ ανά αγώνα…
Οι τίτλοι που κατάκτησε στην καριέρα του, ήταν 19. Αναλύονται σε 14 τίτλους σε συλλογικό επίπεδο και πέντε σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων. Τέσσερις τίτλοι στη Βραζιλία, δύο στην Ολλανδία, επτά τίτλοι στην Ισπανία και ένας στην Ιταλία απαρτίζουν το παλμαρέ του Ρονάλντο, που σε προσωπικό επίπεδο έχει… σαρώσει τις διακρίσεις. Το «φαινόμενο» έχει λάβει 56 προσωπικές βραβεύσεις, διακρίσεις, συμμετοχές σε λίστες με κορυφαίους και διάφορες άλλες διακρίσεις που κάνουν… τη διαφορά ενός «φαινόμενου» από τους απλά καλούς ποδοσφαιριστές…
«Φαινόμενο ειμ’ εγώ»…
Όντως, ήταν φαινόμενο και ήταν απίθανο να μην ελκύει και τις γυναίκες. Η πρώτη «Ροναλντίνια» που εμφανίστηκε στο πλευρό του, ήταν η Σουζάν Βέρνερ. Η σχέση τους κράτησε για μια διετία, ωστόσο το 1999 ο Ρονάλντο παντρεύτηκε στο Μιλάνο με την συνάδελφό του, γυναίκα αθλήτρια του ποδοσφαίρου, Μιλένε Ντομίνγκες. Από τον τετραετή σε διάρκεια γάμο τους, προέκυψε ο πρώτος του γιος. Ο εντεκάχρονος σήμερα Ρόναλντ.
Το 2005 ο Ρονάλντο αρραβωνιάστηκε ξανά, αυτή τη φορά με την γνωστή παρουσιάστρια του MTV Ντανιέλα Τσικαρέλι. Αν και η τελετή του αρραβώνα στο Σατό ντε Σαντίγ κόστισε 700.000 ευρώ, η σχέση κράτησε μόνο τρεις μήνες…
Κι όπως κάθε διάσημος ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του, ακόμα κι αν δεν έχει περάσει από την Βρετανία όπου το σπορ είναι… διαδεδομένο, έγινε και… Gay Idol. Το 2008 είχε εμπλοκή σε σκάνδαλο με τραβεστί στο Ρίο ντε Τζανέιρο, με ένα από… τα «κορίτσια» να δημοσιοποιεί το θέμα και να ζητάει 30.000 δολάρια ως αποζημίωση. Η ζημιά για τον Ρονάλντο, δεν ήταν τόσο οικονομική, όσο ηθική και προσωπική.
Παραλίγο μάλιστα να χωρίσει με την Μαρία Μπεατρίζ Άντονι, με την οποία τελικά απέκτησε δύο κόρες. Πλέον από το Δεκέμβριο του 2010 ζει με την οικογένειά του στο Σάο Πάολο, έχοντας παράλληλα αποκτήσει και έναν ακόμα γιο τον οποίο ονομάζει Αλεξάντερ και έχει αναγκαστικά αναγνωρίσει μετά από τεστ DNA, στο οποίο επέβαλε να υποβληθεί η Μισέλ Ουμέζου, ανακοινώνοντας ότι… «έκλεισε το εργοστάσιο». Έκανε άλλωστε και βασεκτομή για να αποφύγει τη… δημιουργία πεντάδας!
«Λένε για μένα»…
Όπως είναι φυσικό, ο Ρονάλντο στο χώρο του ποδοσφαίρου απέκτησε πάρα πολλούς θαυμαστές. Τι καλύτερο από το να θυμηθούμε τι λένε άνθρωποι που ξέρουν καλά τη «στρογγυλή θεά» και μίλησαν στο παρελθόν για την αξία του «φαινόμενου» από τη Βραζιλία;
Ζαιρζίνιο: Όταν η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Ρονάλντο,φαίνεται πως η ομάδα έχει ήδη δημιουργήσει το μισό γκολ.
Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα: Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών.
Λουίς Φίγκο: Από το 1996 έως το 1998 ο Ρονάλντο ήταν η καλύτερη μηχανή γκολ όλων των εποχών. Αυτό το παιδί ήταν ασταμάτητο απο τα 20 μέχρι τα 22,που δεν είναι καν η ηλικία ακμής ενός ποδοσφαιριστή. Άφησε την Ισπανία για την απόλυτα αμυντική Ιταλία κι ανάγκασε τους Ιταλούς ν'αναρωτιούνται αν ήταν από άλλον πλανήτη.
Γκάρι Λίνεκερ: Η ταχύτητα του Ρονάλντο με τη μπάλα είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Μπορεί,χάρη στο ταλέντο του,να σκοράρει γκολ απ' το τίποτα.
Σέζαρ Γκόμεζ Ζούλιο: Το να μαρκάρω τον Ρονάλντο ήταν η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει στη ζωή μου. Ήταν σαν να έπαιξα έναν αγώνα 500 λεπτών.
Ρούντι Φέλερ: Υπάρχαν πολλοί επιθετικοί που θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στο Μουντιάλ του 2002: Ανρί, Κρέσπο, Ραούλ, Κλόζε, Μπέρκαμπ, Όουεν. Όλοι τους όμως γνωρίζουν οτι ο τίτλος καλύτερος επιθετικός δεν είναι διαθέσιμος, όταν ο Ρονάλντο θα αγωνίζεται έστω και στο 50% μετά από τρία χρόνια τραυματισμού.
Ζινεντίν Ζιντάν: M' εντυπωσίασε τόσο πολύ. Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος επιθετικός του αιώνα.
Φραντς Μπεκενμπάουερ: Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσεις τον Ρονάλντο. Δεν πρέπει να τον αφήσεις να πάρει τη μπάλα.
Ραούλ: Θα προσπαθήσω να μάθω απ' τον Ρονάλντο. Η εκρηκτικότητά του, που του επιτρέπει ν' αποφεύγει τους αμυντικούς τόσο εύκολα, είναι αυτό που μ' εντυπωσίασε περισσότερο. Πολύ απλά δεν είμαι στο επίπεδό του.
Γκερντ Μίλερ: Είμαι υπερήφανος που ήταν αυτός που έσπασε το ρεκόρ μου στα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ζοσέ Μουρίνιο: Eίναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει στη ζωή μου. Βέβαια, θυμάμαι την εποχή του Πελέ, αλλά αυτή είναι μακριά απο εμένα γιατί είμαι ακόμα νέος. Δεν έχω λοιπόν αμφιβολίες,ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα μάτια μου.
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Αν μιλάμε για παίχτες ατομικούς, τότε ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος απ' αυτούς. Μπορεί σ' ένα ματς να μην έχει πάρει τη μπάλα, αλλά με μια ενέργεια του να καθορίσει τον αγώνα.
Φερνάντο Τόρες: Έχει δεχτεί κριτικές που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο,α λλά μέσα στο γήπεδο δεν μπορείς να του ασκήσεις κριτική.
Εμίλιο Μπουτραγκένιο: Οι περισσότεροι επιθετικοί χρειάζονται τους συμπαίχτες τους για να σκοράρουν, αλλά αυτός όχι.Απλά του δίνεις τη μπάλα και αυτός θα σκοράρει. Είναι υπέροχος με τη μπάλα. Είναι ένα φαινόμενο. Αν δεν είχε κάποιους τραυματισμούς,θα μιλούσαμε για έναν παίχτη κοντά στο επίπεδο του Μαραντόνα και του Κρόιφ.
Τι κάνει τώρα…
Έχοντας στο παρελθόν ασκήσει κριτική σε όσους τον έλεγαν χοντρό, έχοντας πεις πως «πολλοί από εσάς εδώ μέσα είναι πολύ πιο χοντροί από μένα και δεν πρέπει να μιλάνε» σε δημοσιογράφους, δε διστάζει σήμερα να τα βάλει με την Οργανωτική Επιτροπή του Μουντιάλ που θα γίνει το 2014 στη Βραζιλία, αλλά και να δίνει τα… φώτα του σε θέματα αθλητισμού στο αρμόδιο υπουργείο της χώρας.
Παράλληλα, ασχολείται με την «A1 Team Brazil» που κατέχει μαζί με τον θρύλο των μηχανοκίνητων σπορ στην Βραζιλία, Έμερσον Φιτιπάλντι. Ο Ρονάλντο απολαμβάνει τους καρπούς της μεγάλης καριέρας του, που πολλοί υποστηρίζουν ότι αν δεν είχε «τσαλακωθεί» από τραυματισμούς ίσως έφτανε στο σημείο να ξεπεράσει ακόμα και τον θρυλικό συμπατριώτη του, Πελέ…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου