Πολύ πριν ο Γιουσέιν Μπολτ εξελιχθεί στον απόλυτο άρχοντα των σπριντ υπήρξε μια εποχή που είχε τους δικούς της ήρωες στους δρόμους ταχύτητας.
Ένας από αυτούς, ο Μπεν Τζόνσον, μια μέρα που το ημερολόγιο έδειχνε 26/9/1988, συγκλόνιζε τον κόσμο σημειώνοντας ένα αδιανόητο παγκόσμιο ρεκόρ στην «κούρσα του αιώνα», όπως ονομάστηκε.
Λίγες ώρες αργότερα το χειροκρότημα μετατρεπόταν σε κατακραυγή και ο Καναδός σπρίντερ το κεντρικό πρόσωπο του μεγαλύτερου σκανδάλου ντόπινγκ… μέχρι το επόμενο.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ θα μπορούσαν να μείνουν στην ιστορία για πολλά πράγματα, είχαν όμως την ατυχία να διεξαχθούν σε μια καμπή του χρόνου, που το ντόπινγκ είχε πολύ μεγαλύτερο (σε σχέση με εκείνο που συνήθως έχει) προβάδισμα σε σχέση με τις μεθόδους ανίχνευσης των απαγορευμένων ουσιών.
Όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, έτσι και στην πρωτεύουσα της Νοτίου Κορέας, τα… αδηφάγα ΜΜΕ έψαχναν εκείνους που θα βάφτιζαν «ήρωες» και «τιτάνες». Τελικά στο στίβο, στο «βασιλιά» των αγώνων τα φώτα έπεσαν σε δύο αθλητές που σπάνια βρίσκονταν στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου. Κι ενώ η Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ πήρε τα μυστικά της (ένοχα ή μη, δεν θα αποδειχθεί ποτέ) στον τάφο, αφήνοντας την αθλητική κοινότητα να αναρωτιέται για τα αίτια του αιφνίδιου θανάτου της, δεν συνέβη το ίδιο και με τον Μπεν Τζόνσον.
Η είδηση πως ο Καναδός σπρίντερ πιάστηκε ντοπαρισμένος επισκίασε ακόμη κι εκείνη πως μια μέρα νωρίτερα έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 9,79, πέρα από κάθε λογική, είκοσι χρόνια μπροστά από την εποχή του, όπως υποστήριζαν τότε οι ειδικοί. Ο άνθρωπος που έκανε σκόνη την «πριμαντόνα» των αγώνων, τον Καρλ Λιούις, μέσα σε λίγες ώρες έγινε από ήρωας, παρίας. Ανάλογη ήταν η αντιμετώπιση που είχε από τους γύρω του, όπως άλλωστε συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο πρωθυπουργός της χώρας τηλεφώνησε live και τον ευχαρίστησε για την τεράστια επιτυχία, ενώ η «Toronto Star» κυκλοφόρησε με τίτλο «Μπεν Τζόνσον-Εθνικός θησαυρός». Όταν μαθεύτηκε η πικρή αλήθεια, ο πρωθυπουργός έκανε πλέον λόγο για «μέρα θλίψης», ενώ χαρακτηριστικό ήταν το πρωτοσέλιδο της «Ottawa Citizen» που έγραφε: «Σε ευχαριστούμε μπάσταρδε»…
Στο μεταξύ, ο γεννημένος στην Τζαμάικα μετανάστης και πολιτογραφημένος Καναδός σπρίντερ ήταν και πάλι ένας ξένος, κάποιος που ουδείς επιθυμούσε την παραμικρή επαφή μαζί του. Πήγε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως Καναδός και επέστρεψε στην θετή του πατρίδα ως Τζαμαϊκανός… Πριν έρθει η αποκαθήλωση πρόλαβε με τις δηλώσεις του να βγάλει όλη την έπαρση και περηφάνια που είχε αναγκαστεί να καταπιεί κάθε φορά που έχανε από το αγαπημένο παιδί της IAAF και της ΔΟΕ, τον Καρλ Λιούις. Στη συνέντευξη Τύπου μετά τη μυθική κούρσα των 100 μέτρων δήλωσε: «Ονομάζομαι Μπέντζαμιν Σινκλέρ Τζόνσον και μόλις σημείωσα ένα παγκόσμιο ρεκόρ που θα σταθεί τα επόμενα 50 χρόνια, ίσως ακόμη και 100. Αλλά και αυτό να μην συμβεί, κανένας δεν μπορεί να μου πάρει αυτό το χρυσό μετάλλιο». Αποδείχθηκε πως χρειάστηκαν μόλις 48 ώρες για να τα χάσει και τα δύο.
Όσο για τον χαρακτηρισμό η «κούρσα του αιώνα», αυτός στοιχειοθετείται τόσο από το απίθανο 9.79 του Τζόνσον, όσο από το γεγονός ότι οι τέσσερις πρώτοι της κούρσας είχαν τρέξει σε χρόνους κάτω των 10 δευτερολέπτων, κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ στο παρελθόν και για χρόνια αργότερα δεν επαναλήφθηκε.
Για την ντόπα, ούτε λόγος. Από τους οκτώ συμμετέχοντες στον τελικό της Σεούλ, οι έξι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποκαλύφθηκε πως είχαν σχέση με αναβολικά, κάτι που δεν καθιστούσε τον Μπεν Τζόνσον μοναδικό «κλέφτη» της υπόθεσης. Απλά ο Καναδός ήταν εκείνος που πιάστηκε και όπως έχει πει κάποτε κάποιος πολύ πιο κοντά στα της Ελλάδας, ντοπέ είναι όσοι πιάνονται ντοπαρισμένοι.
Μιλώντας χρόνια μετά στο CNN ο Τζόνσον είπε πράγματα που λίγο-πολύ έχουν περάσει από το μυαλό των περισσότερων: «Κλέβεις όταν καταφεύγεις σε μέσα που δεν χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι. Εγώ απλά ήμουν καλύτερός τους», τόνισε, για να συνεχίσει: «Ούτε σήμερα καλά-καλά δεν μπορούν να τρέξουν τόσο γρήγορα όσο έτρεχα εγώ 25 χρόνια πριν. Και όλα είναι βελτιωμένα σήμερα. Ο στίβος, τα παπούτσια, οι γιατροί», προσθέτει με νόημα.
«Όλοι καταλαβαίνουν πως είναι ντοπαρισμένοι. Κι όμως, ακόμη κι έτσι οι περισσότεροι συνεχίζουν να είναι πιο αργοί από εμένα», δηλώνει περήφανα ο Μπεν Τζόνσον. Αν το καλοσκεφτείς δεν έχει και πολύ άδικο. Εκείνο το 9.79 που σημείωνε το 1988 θα του χάριζε μετάλλιο –έστω το χάλκινο- ακόμη και στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Όπου, μην ξεχνιόμαστε, τόσο ο δεύτερος Γιόχαν Μπλέικ, όσο και ο τρίτος της κούρσας, Τζάστιν Γκάτλιν, έχουν πιαστεί στο παρελθόν ντοπαρισμένοι…
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου