Στην Ασία όμως και συγκεκριμένα στην Ινδονησία, το clasico κρύβει τη δική του ιστορία. Πρόκειται για την αναμέτρηση της ομάδας της Τζακάρτα Περσίζα με την Περσίμπ Μπαντούνγκ, στο τελευταίο ντέρμπι των οποίων τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους.
Το… μπέρδεμα που επικρατεί στο Πρωτάθλημα της Ινδονησίας είναι τρομακτικό. Επικεφαλής της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας για αρκετά χρόνια ήταν ο Νουρντίν Χαλίντ, ο οποίος οδηγήθηκε στη φυλακή. Οι κόντρες σχετικά με την αξιοπιστία του Πρωταθλήματος οδήγησαν στην γέννηση μιας «επαναστατικής» λίγκας, η οποία εγκαθιδρύθηκε από τον μεγιστάνα του φυσικού αερίου Αριφίν Πανιγκόρο με σκοπό την κάθαρση στο ποδόσφαιρο της χώρας. Ένα χρόνο μετά την έναρξη της λίγκας και υπό τις απειλές της FIFA, ο Ντιοφάν Αριφίν Χουσίν, σύμμαχος του Πανιγκόρο, κέρδισε τις εκλογές για την προεδρεία της Ομοσπονδίας και ξεκαθάρισε ότι το παλιό πρωτάθλημα είναι το κανονικό.
Φυσικά, η «επαναστατική λίγκα» είχε τους δικούς της υποστηρικτές και συμφέροντα, με αποτέλεσμα να συνεχιστούν δύο πρωταθλήματα, στα οποία παίζουν και δύο εκδοχές των ομάδων, ενώ κάνουν και μεταγραφές μεταξύ τους! Υπάρχει λοιπόν η πραγματικά Περσίζα Τζακάρτα και ο… κλώνος της, που δεν έχει σχεδόν καθόλου οπαδούς και παίζει παιχνίδια σε μια αεροπορική βάση, προκειμένου να μην νιώσει την οργή των οπαδών της πραγματικής ομάδας!
Η κόντρα ανάμεσα στην Περσίζα και την Περσίμπ σχετίζεται, όπως και σε πολλά ευρωπαϊκά ντέρμπι, με θέματα που δεν αφορούν μόνο το ποδόσφαιρο. «Έχει να κάνει με την ιστορία και την κουλτούρα. Οι δύο μας πόλεις είχαν για καιρό αντιπαλότητα σε όλα τα ζητήματα, όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Είμαστε αντίπαλοι ακόμα και στον τομέα της τέχνης και του πολιτισμού, στην ανάπτυξη των δύο πόλεων και φυσικά στο ποδόσφαιρο. Βασικά, δεν μας αρέσουν και δεν τους αρέσουμε. Το μότο μας είναι ‘ειρήνη με αγάπη’» και δεν θέλουμε να μαχόμαστε, αλλά αν θέλουν αυτοί θα το κάνουμε», δηλώνει στο περιοδικό Kick Of Asia ο επικεφαλής των οργανωμένων της Περσίζα, των Jackmania, από το αρχηγείο τους. Υπολογίζεται ότι περίπου 250.000 άτομα ανήκουν στους φανατικούς της ομάδας από όλη τη χώρα, τα οποία περνούν δοκιμασίες για να αλλάξουν επίπεδο μέσα στην οργανωμένη δομή του οπαδικού γκρουπ.
Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι, καθώς η κουλτούρα στην Ινδονησία είναι διαφορετική και δεν θα μπορούσε να μην επηρεάζει το ποδόσφαιρο. Μέχρι και μια δεκαετία πριν, οι οπαδοί της Περσίμπ και της Περσίζα μπορούσαν να κανονίσουν μαζί όλες τις λεπτομέρειες της ομαλής μετάβασής τους σε έναν αγώνα, ακόμα και να κάνουν κοινή πορεία προς το γήπεδο. Πλέον, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Έχουν γίνει περισσότερο όπως είναι γνωστά σε εμάς. «Δεν φοράς φανέλα της εκτός έδρας ομάδας στο Τζελόρα Μπουνγκ Κάρνο. Εκτός αν θέλεις να πεθάνεις», τονίζει ο αμυντικός της Περσίζα, Πρέσιους Εμουεράγιε.
Τι άλλαξε όμως και οι κώδικες ειρήνης έσπασαν; Η τελευταία φορά που οι οπαδοί της Περσίζα πήγαν στο Μπαντούνγκ, οδηγήθηκαν σε μία σοβαρή μάχη με τους οπαδούς της αντιπάλου ομάδας, τους Βίκινγκς, η οποία αποτέλεσε την αρχή του τέλους. Έτσι, όπως δηλώνουν οι ίδιοι αποφάσισαν να σταματήσουν τις μετακινήσεις. Αυτό όμως είχε επιρροή στην ομάδα. Όχι με την έννοια του 12ου παίκτη που έχουμε συνηθίσει να λέμε εδώ. Στην Ινδονησία, όταν ένα ματς γίνεται χωρίς εκτός έδρας οπαδούς, πρέπει να λαμβάνονται έξτρα αστυνομικά μέτρα. Η γηπεδική βία είναι συχνό φαινόμενο και η παρουσία των οπαδών κατά κάποιο τρόπο καθησυχάζει τις αρχές.
Η βία δεν είναι προνόμιο μόνο των δύο «αιώνιων» αντιπάλων. Μια βδομάδα πριν το τελευταίο ντέρμπι των δύο ομάδων, σε μία άλλη αναμέτρηση στα προάστια της Τζακάρτα, το σφύριγμα της λήξης ακολούθησε επίθεση στον διαιτητή, όχι μόνο από τους εκτός έδρας οπαδούς που εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και από τους παίκτες και τους ανθρώπους της φιλοξενούμενης ομάδας. Η αστυνομία αντέδρασε χτυπώντας τον ένα και μοναδικό που κατάφερε να σταματήσει. Πριν από περίπου ένα μήνα η Περσίζα κέρδισε εκτός έδρας της Περσιπούρα Τζαγιαπούρα στην Παπούα και οι οπαδοί της γηπεδούχου ομάδας εξαγριώθηκαν, επιτέθηκαν στους φιλοξενούμενους παίκτες και τον διαιτητή. Έπρεπε να μείνουν κλειδωμένοι στα αποδυτήρια για τρεις ώρες και ενώ έξω έν ασθενοφόρο και ένα όχημα της αστυνομίας παραδίδονταν στις φλόγες.
Για τη μετακίνηση της Περσίμπ την ημέρα του ντέρμπι, επιστρατεύτηκε το’Μπαρακούντα’, ένα κυλινδρικό όχημα, σαν τανκ, με κανόνι νερού, το οποίο χρησιμοποιείται από την αστυνομία της Ινδονησίας για να καταστείλει διαδηλώσεις. Ο κόσμος στο γήπεδο είχε συγκεντρωθεί από νωρίς. Είναι άλλωστε σπάνιο φαινόμενο να εξελίσσονται μεγάλα ματς στη Τζακάρτα, αφού οι αρχές τα στέλνουν αλλού για να γλιτώσουν τα επεισόδια. Για το συγκεκριμένο, το «πράσινο φως» άναψε μόλις 48 ώρες πριν τη σέντρα.
Στο κατάμεστο γήπεδο της Τζακάρτα, σηκώθηκε από μερίδα των οπαδών ένα πανό που καλούσε τους οργανωμένους και των δύο πλευρών να σεβαστούν το παιχνίδι και τις ομάδες τους. Το κλίμα στις κερκίδες ήταν εχθρικό, αλλά χωρίς έκτροπα μέχρι το ημίχρονο. Κατά την διακοπή όμως και πριν τη έναρξη του δευτέρου μέρους, ξαφνικά εκατοντάδες οπαδοί έφυγαν μπροστά και κόλλησαν στα κάγκελα που χωρίζουν τις εξέδρες από τον αγωνιστικό χώρο. Ο λόγος ήταν ότι στο μέσο της κερκίδας, γινόταν χαμός. Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Αρχικά, ακούστηκε ότι όλα ξεκίνησαν από κάποιον που πήγε να κλέψει. Τελικά, οι εφημερίδες έγραψαν ότι οι γηπεδούχοι οπαδοί εντόπισαν τρεις υποστηρικτές της Περσίμπ που είχαν παρεισφρήσει και τους χτύπησαν μέχρι θανάτου. Το διαδίκτυο κατακλείστηκε στη συνέχει με χιλιάδες μηνύματα οπαδών της Περσίζα που δήλωναν ότι δεν τους νοιάζει η φυλακή, αρκεί να καταφέρουν να σκοτώσουν κάποιον οπαδό της Περσίμπ. Χαρακτηριστική η δήλωση του Μαυροβούνιο Μίλαν Ράντοβιτς της Περσίμπ, ο οποίος τόνισε ότι δεν έχει δει ποτέ κάτι τέτοιο, ακόμα και στα ταραγμένα εδάφη της πατρίδας του.
Το ματς τελείωσε 2-2 και η φιλοξενούμενη ομάδα μπορεί να αποχώρησε με το θωρακισμένο όχημα, όμως το τεχνικό τιμ και τα άτομα του προσωπικού έφυγαν με κανονικό λεωφορείο και αστυνομική συνοδεία. Αυτή δεν κατάφερε να εμποδίσει την επίθεση που δέχτηκε, με όλα τα τζάμια και πολλά κεφάλια να σπάνε. Ακόμα ένα ντέρμπι είχε συνοδευτεί με τραγικά γεγονότα, ακόμα μια φορά οι αρχές μοίραζαν εξαγγελίες δεξιά και αριστερά, ακόμα μια φορά το θέμα σταδιακά θάφτηκε.
Η Ινδονησία χαρακτηρίζεται από τους Ασιάτες ως η Βραζιλία της Ασίας. Το ποδόσφαιρο λατρεύεται, αλλά τα συχνά επεισόδια, η γελοιότητα των δύο πρωταθλημάτων, η αφερεγγυότητα των συλλόγων που δημιουργεί τρομερό πρόβλημα στους παίκτες και η διαφθορά αποτελούν παθογένειες που δύσκολα διορθώνονται. Τα γήπεδα είναι γεμάτα, αλλά αυτό δεν αρκεί για να αλλάξει η κατάσταση στη χώρα που διοργάνωσε το Ασιατικό Κύπελλο του 2007.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου