Είναι το κινητό τηλέφωνο χρήσιμο, απαραίτητο ή περιττό; Η τηλεόραση; Μήπως αυτά που θεωρούμε χρήσιμα είναι στην πραγματικότητα περιττά γιατί επηρεαζόμαστε από τη διαφήμιση;
Απαντήσεις στα ερωτήματα κλήθηκαν να δώσουν μαθητές του 89ου δημοτικού σχολείου οι οποίοι συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την κατανάλωση και τη διαφήμιση που διοργανώθηκε στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο από την ομάδα για την προώθηση περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης "Το κουκουνάρι".
«Στόχος του προγράμματος είναι τα παιδιά να κατανοήσουν έννοιες όπως «διαφήμιση, μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση", προωθώντας παράλληλα την κριτική τους σκέψη» εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Φανή Αραμπατζίδου από το «Κουκουνάρι» η οποία μαζί με την Λένα Πετροπούλου, ζήτησαν από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα αντικείμενο.
Οι μικροί μαθητές ζωγράφισαν από κινητά τηλέφωνα έως βιβλία, μικρόφωνο, πατίνι, τηλεόραση μέχρι και πυροσβεστήρα και στη συνέχεια τους ζητήθηκε να τα κατατάξουν σε κατηγορίες «χρήσιμο, απαραίτητο, περιττό».
Αν και στην αρχή κατέταξαν το κινητό τηλέφωνο στα χρήσιμα, στη συνέχεια, μετά από συζήτηση, ζήτησαν να αλλάξει κατηγορία και να προστεθεί στα περιττά, όπως και η τηλεόραση. Το παρήγορο είναι πάντως ότι κατέταξαν τα βιβλία στα χρήσιμα και στη συνέχεια στα απαραίτητα ενώ δημιουργώντας τις δικές τους διαφημίσεις με θεατρικό παιχνίδι για τα αντικείμενα που θεωρούσαν περιττά, κατανόησαν τον καθοριστικό ρόλο που παίζει η διαφήμιση στην αγορά ενός προϊόντος.
ΠΗΓΗ
Απαντήσεις στα ερωτήματα κλήθηκαν να δώσουν μαθητές του 89ου δημοτικού σχολείου οι οποίοι συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την κατανάλωση και τη διαφήμιση που διοργανώθηκε στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο από την ομάδα για την προώθηση περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης "Το κουκουνάρι".
«Στόχος του προγράμματος είναι τα παιδιά να κατανοήσουν έννοιες όπως «διαφήμιση, μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση", προωθώντας παράλληλα την κριτική τους σκέψη» εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Φανή Αραμπατζίδου από το «Κουκουνάρι» η οποία μαζί με την Λένα Πετροπούλου, ζήτησαν από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα αντικείμενο.
Οι μικροί μαθητές ζωγράφισαν από κινητά τηλέφωνα έως βιβλία, μικρόφωνο, πατίνι, τηλεόραση μέχρι και πυροσβεστήρα και στη συνέχεια τους ζητήθηκε να τα κατατάξουν σε κατηγορίες «χρήσιμο, απαραίτητο, περιττό».
Αν και στην αρχή κατέταξαν το κινητό τηλέφωνο στα χρήσιμα, στη συνέχεια, μετά από συζήτηση, ζήτησαν να αλλάξει κατηγορία και να προστεθεί στα περιττά, όπως και η τηλεόραση. Το παρήγορο είναι πάντως ότι κατέταξαν τα βιβλία στα χρήσιμα και στη συνέχεια στα απαραίτητα ενώ δημιουργώντας τις δικές τους διαφημίσεις με θεατρικό παιχνίδι για τα αντικείμενα που θεωρούσαν περιττά, κατανόησαν τον καθοριστικό ρόλο που παίζει η διαφήμιση στην αγορά ενός προϊόντος.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου