Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ποιοί άνθρωποι πρέπει να παίζουν στο καζίνο και ποιοί όχι

Τζογαδόροι υπάρχουν σε κάθε ηλικία, οικονομική επιφάνεια ή ακόμη και ..φυλή. Η συνήθεια του τζόγου σε ορισμένους πολιτισμούς είναι πολύ πιο έντονη από ότι σε μερικούς άλλους. Ορισμένοι άνθρωποι έβαλαν τα πρώτα τους στοιχήματα σε ηλικία πέντε ετών, παίζοντας με τους λιλιπούτειους φίλους τους και άλλοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο τζόγο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Άλλοι πάλι δεν έχουν βάλει στη ζωή τους – και ούτε πρόκειται να το κάνουν – το παραμικρό στοίχημα. Εμείς οι υπόλοιποι ανήκουμε κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δύο ακραίες κατηγορίες.

Εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται τα καζίνα κάθε χρόνο για να στοιχηματίσουν και να παίξουν τα αγαπημένα τους τυχερά παιχνίδια. Όπως όμως, κάθε ενήλικος γνωρίζει ότι το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην υγεία του έτσι ο καθένας που μπαίνει σε κάποιο καζίνο για να παίξει πρέπει να γνωρίζει ότι οι πιθανότητες είναι πάντοτε με το μέρος του καζίνου. Δεν χτίζονται αυτές οι πολυτελέστατες κατασκευές για να χαρίζουν χρήματα στον κόσμο – βρίσκονται εκεί για να σας παίρνουν τα χρήματα, τελεία και παύλα!

Μα τότε γιατί αλήθεια ο κόσμος πηγαίνει στα καζίνα, αγοράζει λαχεία, παίζει στοίχημα και γενικά τζογάρει με την πρώτη ευκαιρία;

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει πάντοτε περισσότερα από όσα έχει. Ο τζόγος είναι ένας εύκολος τρόπος να κερδίσεις χρήματα γρήγορα, ξεκινώντας από μία μικρή αρχικά επένδυση. Παίζοντας 1 ευρώ στο λόττο μπορείς να κερδίσεις εκατομμύρια. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν βάλεις ένα κέρμα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο φρουτάκι. Δυστυχώς ο τζόγος κρύβει παράλληλα και μεγάλες παγίδες. Για τους περισσότερους από μας το να παίζουμε σε κάποιο καζίνο είναι μία ευχάριστη και διασκεδαστική εμπειρία. Για άλλους όμως μπορεί να είναι καταστροφή.

Οι άνθρωποι που στοιχηματίζουν μπορούν να ταξινομηθούν σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα όχι με τον τρόπο που παίζουν, αλλά με τον τρόπο που σκέφτονται κι αντιμετωπίζουν το τζόγο. Καμμία από τις παρακάτω καρηγορίες δεν είναι αποκλειστικές – δηλαδή πολλοί παίκτες μπορεί να ανήκουν παράλληλα σε περισσότερες από μία.



Ο Επαγγελματίας Τζογαδόρος:


Σχεδόν κανένας από τους “επαγγελματίες παίκτες” δεν θεωρεί τον εαυτό του τζογαδόρο. Λένα για παράδειγμα “..πάμε για δουλειά” και όχι “πάμε να τινάξουμε στον αέρα το καζίνο!” Συνέχεια προσπαθούν να τελειοποίησουν τις ικανότητές τους. Γνωρίζουν απ’έξω κι ανακατωτά τα παιχνίδια που έχουν επιλέξει (συνήθως πόκερ ή μπλακτζάκ ), κι εξίσου σπουδαίο, έχουν μελετήσει τους ανθρώπους.

Οι επιτυχημένοι επαγγελματίες ακολουθούν αυστηρούς κανόνες που έχουν φτιάξει οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Γνωρίζουν καλά ότι αν πάψουν να ακολουθούν αυτούς τους κανόνες τη μία μέρα μπορεί να κερδίσουν ένα απίθανο ποσό και μετά από λίγο διάστημα να είναι άφραγκοι…Γνωρίζουν επίσης ότι δεν μπορεί να κερδίζουν πάντοτε αλλά αυτό συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Το σημαντικότερο είναι ότι ελέγχουν απόλυτα τον εαυτό τους.



Άνθρωποι που Δεν Πρέπει να Παιζουν:
Μία κατηγορία αποτελείται από ανθρώπους που απλά δεν αντέχουν την ήττα. Όταν χάνουν μεταμορφώνονται από ..Δρ Τζέκυλ σε Δρ Χάϊντ! Μπορούν να καταστρέψουν ότι κατάφεραν σε ολόκληρες ώρες παιχνιδιού ή ακόμη και μέρες, μέσα σε ελάχιστα λεπτά! Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς είναι τόσο σίγουροι ότι τελικά θα χάσουν, που ούτε καν περιμένουν την ήττα για να αρχίσουν να μιζεριάζουν..

Έχω ένα φίλο που παίζει εξαιρετικό μπλακτζάκ και ξέρει να διαχειρίζεται τα χρήματά του αρκετά καλά. Είναι από τους λίγους παίκτες για τους οποίους μπορώ να πω ότι γνωρίζουν τόσο καλά το παιχνίδι. Είναι πραγματικά εξαιρετικός όταν κερδίζει. Όταν όμως χάνει.. το σκηνικό αλλάζει εκπληκτικά. Ο δάσκαλος μεταμορφώνεται σε κανονικό κορόϊδο, ενώ παράλληλα επιτίθεται σε όλους τους υπόλοιπους στο τραπέζι.

Έχει χάσει ένα σωρό χρήματα εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς και στάσης. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άνθρωποι που έχουν μία τέτοια προσωπικότητα ασχολούνται με το τζόγο. Είναι σας κάποιος που είναι αλλεργικός στο γρασίδι να θέλει να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής...



Άνθρωποι που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να παίξουν:
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν όσοι παίρνουν δάνεια για να παίξουν, ή όσοι χρησιμοποιούν τα χρήματα που προοριζόταν για το ενοίκιο ή άλλες βασικές τους ανάγκες. Πολλοί από αυτούς γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσουν όλα όσα έχουν χάσει κι όμως συνεχίζουν μέχρι να χάσουν τα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι άρρωστοι, απελπισμένοι ή παθολογικοί τζογαδόροι, που όλοι τους έχουν ένα κοινό σημείο: βρίσκονται κυριολεκτικά εκτός ελέγχου!

Ορισμένοι από αυτούς αρνούνται ότι είναι παθολογικοί τζογαδόροι επειδή ποτέ δεν έχουν επισκεφθεί κάποιο καζίνο ή δεν έχουν παίξει μία παρτίδα πόκερ κτλ , όμως πως αλλιώς θα χαρακτηρίζατε κάποιον που επένδυσε όλη του την περιουσία σε μία εταιρεία υψηλού κινδύνου ή σε μία χρηματιστηριακή φούσκα; Για μένα είτε επενδύετε χρήματα τα οποία έχετε απόλυτη ανάγκη σε μία απίθανη εταιρεία που υπόσχεται ότι θα ..φέρει τα πάνω κάτω, είτε παίζετε στοίχημα με τα χρήματα που είχατε για το ενοίκιο, είναι και τα δύο τζόγος και μάλιστα η πιο ηλίθια μορφή τζόγου που υπάρχει.

Άνθρωποι που προσεγγίζουν το τζόγο με αυτόν τον τρόπο χρειάζονται βοήθεια. Όπως ακριβώς οι αλκοολικοί χρειάζονται βοήθεια για να μην πιουν ακόμη ένα ποτήρι έτσι κι αυτοί χρειάζονται βοήθεια για να μη βάλουν ακόμη ένα στοίχημα…


Εμείς οι Υπόλοιποι:

Οι υπόλοιποι ανήκουμε κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες. Δηλαδή βρισκόμαστε ανάμεσα σε αυτόν που βλέπει την οθόνη ενός μηχανήματος βίντεο πόκερ και ρωτάει, “Τι είναι αυτό;” κι εκείνον που είναι πολύ καλά διαβασμένος και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει ένα συγκεκριμένο παιχνίδι.

Το κοινό που έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ο έλεγχος. Γνωρίζουν καλά ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χάσουν. Αν όντως συμβεί αυτό, το δέχονται και δεν ..παθαίνουν αμόκ. Θεωρούν ότι τα χρήματα που χάνουν είναι το αντίτιμο της διασκέδασης, όπως δηλαδή αν τα ξόδευαν σε μία νυχτερινή έξοδο ή σε κάποιο χόμπυ. Αρκετοί έχουν στην άκρη κάποια χρήματα που προορίζονται για διασκέδαση και τα οποία δεν έχουν απόλυτη ανάγκη.

Ορισμένοι βέβαια θα τύχει να ξοδέψουν περισσότερα από όσα υπολόγιζαν, όμως ποτέ δεν πρόκειται να δημιουργήσουν πρόβλημα στον εαυτό τους ή στην οικογένειά τους – την επόμενη φορά θα έχουν μεγαλύτερη αυτοπειθαρχία.

Δείτε ποιο είναι το τελικό συμπέρασμα: Αν μπορείτε κι ελέγχετε το τζόγο, μπράβο! Θα χαρώ πολύ αν σας συναντήσω σε κάποιο καζίνο ή παίξουμε αντίπαλοι κάποια παρτίδα πόκερ. Αν όμως ο τζόγος είναι αυτός που σας ελέγχει, τότε αποφύγετε πάσει θυσία να παίζετε. Ακόμη καλύτερα, αναζητήστε βοήθεια από κάποιους ειδικούς.

Όποιος ασχολείται με το τζόγο θα πρέπει να ακολουθεί ορισμένους κανόνες, όπως για παράδειγμα θα πρέπει να γνωρίζει καλά το παιχνίδι που επιλέγει να παίξει, ποια είναι τα στοιχήματα που τον συμφέρουν, τι πλάνο διαχείρισης χρημάτων ακολουθεί και πόσα χρήματα έχεη στη διάθεσή του να τζογάρει. Ακολουθείστε πιστά τους δικούς σας κανόνες, μην παρεκλίνετε από αυτούς σε καμμία περίπτωση και στο μέλλον οι περιπέτειές σας στο καζίνο θα είναι πολύ πιο διασκεδαστικές.



ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου