Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

«Για την Ελλάδα ρε γαμώτο»!


Η νύχτα της 6ης Αυγούστου του 1992 δεν ήταν μία απλή νύχτα. Μια άγνωστη τότε κοπέλα από το Τριπόταμο Φλωρίνης γινόταν το πρόσωπο των Ολυμπιακών αγώνων της Βαρκελώνης και μαζί της ανασταίνονταν ολόκληρος ο ελληνικός αθλητισμός.

Έγινε η πρώτη γυναίκα που κατακτάει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς αγώνες και το πρώτο χρυσό μετάλλιο στον στίβο μετά από ογδόντα ολόκληρα χρόνια και τον Κώστα Τσικλητήρα.




Η 27χρονη πρωταθλήτρια δεν πήγαινε με μεγάλες βλέψεις στην Βαρκελώνη. Το αντικατόπτριζε άλλωστε το 13.13 το οποίο είχε στα πόδια της και το οποίο δεν τις έδινε ελπίδες για κάτι καλύτερο πέραν από την  πρόκριση στα ημιτελικά.

Η ίδια όμως, διαψεύδει τους πάντες και κάνει τρεις άνετες προκρίσεις φτάνοντας στον μεγάλο τελικό.

Και μόνο που προκρίθηκε στον τελικό, οι περισσότεροι το θεώρησαν σαν θαύμα! Βλέποντας να αγωνίζεται δίπλα σε αθλήτριες όπως η περίφημη Αμερικανίδα Γκέιλ Ντίβερς, νικήτρια πριν λίγες μέρες στα 100 μέτρα, η κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ Βουλγάρα Γιορντάνα Ντόνκοβα και οι Αμερικανίδες Τόλμπερτ και Μάρτιν όλοι έλεγαν πως δεν είχε καμία τύχη.

Με την εκπυρσοκρότηση του αφέτη η Πατουλίδου, αν και αργή στην εκκίνηση, φεύγει σαν «πύραυλος». Η Ντόνκοβα και η Τόλμπερτ έμειναν πίσω της, η Μάρτιν δίπλα της και μόνο η Ντίβερς έδειχνε σε καλύτερη μοίρα.

Στα 80 μέτρα φαινόταν σίγουρη για την δεύτερη θέση (η ίδια έλεγε πως έτρεχε για το χάλκινο!), μέχρι που σκοντάφτει η Ντίβερς στο τελευταίο εμπόδιο…

Η Αμερικανίδα έπεσε παραπατώντας στον τερματισμό. Η Πατουλίδου άρχισε να αναρωτιέται αν είναι πρώτη η δεύτερη και πάνω στην αμηχανία βγήκε το αποτέλεσμα του φώτο φίνις: άνετα πρώτη, αφού η Μάρτιν μετρήθηκε με 12.69.

Μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στις κερκίδες, μπαίνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και σηκώνουν στα χέρια τους την  Πατουλίδου. Ούτε η ίδια δεν μπορούσε να πιστέψει τι είχε μόλις πετύχει! Όποιον έβλεπε τον ρωτούσε: μα έκανα 12.64 πείτε μου σας παρακαλώ;

Η Πατουλίδου πήγε στην Βαρκελώνη για να τρέξει για τον άνδρα της και τον προπονητή της Πλούταρχο Σαρασλανίδη, που πίστευαν σε κείνη, αλλά και για την «Ελλάδα ρε γαμώτο!», μία ατάκα που βγήκε αυθόρμητα από το στόμα της, αλλά στην ιστορία έμεινε αθάνατη.

Αυτή ήταν και η τελευταία της κούρσα στα 100 μέτρα με εμπόδια. Προτίμησε στη συνέχεια να δοκιμαστεί στο μήκος, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να επαναλάβει τον θρίαμβο εκείνης της νύχτας. Έφτασε μέχρι την 11η θέση στον τελικό της Ατλάντα.

Χαρακτηριστικό είναι το πρωινό εκείνης της λαμπρής μέρας για τον ελληνικό αθλητισμό η Βούλα είχε συναντηθεί με τον Πύρρο Δήμα και έτρεξε πάνω του λέγοντας του: «Έλα να σ’αγκαλιάσω ρε παιδάκι μου, να κολλήσω λίγη τύχη από σένα».

Το απίστευτο κατόρθωμα της συνέπεσε με τις επιτυχίες του Κώστα Κουκοδήμου που ήταν 6ος στο μήκος με 8,04 και της Χριστίνας Θαλασσινίδου στη συγχρονισμένη κολύμβηση. Επίσης 6η.




Δείτε το βίντεο της χρυσής κούρσας:





Και η μεγάλη ώρα της απονομής:




ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου