Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

« Στάνταρ είναι μόνο ο θάνατος και οι φόροι»

Γιώργος Παρασκευάς: έκανε το στοίχημα επένδυση, όταν η μάζα μετατρέπει την επένδυση σε τζόγο


...Τον έστειλαν οι γονείς του στην Αγγλία για να σπουδάσει δικηγόρος.

«Αν ήταν να έκανα ότι γούσταραν άλλοι , ίσως να ήμουν ένας δικηγόρος της πλάκας και να λιμοκτονούσα», λέει ο ίδιος φτύνοντας τον κόρφο του.

Ο Γιώργος Παρασκευάς άλλα πράματα είχε στα μυαλά του. Στοίχημα, σκυλοδρομίες, ιπποδρομίες.

Μία χαρακτηριστική αναφορά του για μια ιπποδρομία ήταν για έναν σταβλίτη που έδωσε 3 κουβάδες νερό πριν την κούρσα στο άλογο (φαβορί της κούρσας) και δε μπορούσε να πάρει τα πόδια του στην κούρσα με συνέπεια να χάσει ότι είχε απομείνει ποντάροντας πάνω στο συγκεκριμένο άλογο.

Αν ο Nick the Greek ήταν προφέσορας στο πόκερ, ο Τζον Τάραμας μαιτρ των καζίνο, τότε ο Γιώργος Παρασκευάς υπήρξε ίσως ο μεγαλύτερος γκουρού του στοιχήματος ποδοσφαιρικών αγώνων.

Δεν πρόβλεπε αποτελέσματα αγώνων, αλλά επέλεγε και περίμενε.
Δεν ποντάριζε σε ομάδες, αλλά σε αποδόσεις στοιχηματικής ευκαιρίας.
Δεν ήθελε να κερδίζει σε καθημερινή βάση, αλλά σε βάθος χρόνου.


Στα μέσα της δεκαετίας του 90 και ενώ πολλές από τις σημερινές εταιρίες στοιχημάτων δεν υπήρχαν, έστησε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Ηλιούπολη σε ένα διαμέρισμα μια εταιρία πληροφόρησης η οποία πουλούσε τα αποτελέσματα των αγώνων από το τηλέφωνο, δίνοντας τα live scores των αγώνων.

Οι διαδικτυακές του σελίδες ήταν πρώτα το beto και στην συνέχεια το Betonet, που αποτέλεσε και την πρώτη σοβαρή προσπάθεια συνδρομητικού site στην χώρα. Το 2002 δημιούργησε μια ισχυρή ομάδα συντακτών που δεν την αποτελούσαν επαγγελματίες δημοσιογράφοι, αλλά εραστές του στοιχήματος, με βαθιά γνώση ο καθένας σε διαφορετικά πρωταθλήματα και με μεγάλο μεράκι και διάθεση πρόσφεραν στους συνδρομητές όχι ξερά σημεία και προφητείες για σίγουρα κέρδη, αλλά ουσιαστική ενημέρωση, ψαγμένες προσεγγίσεις, εκτιμήσεις και συζητήσεις στο forum που έχουν μείνει ιστορικές.

Σπάνια έβγαινε σε ράδιο και τηλεόραση, παρόλο που ήταν αρεστός από τον κόσμο που ήθελε να τον ακούει, καθώς θεωρούσε τριβή του ονόματος του όπως υποστήριζε .

Δηλώνει άτομο που κάνει ότι του αρέσει και έχει καταφέρει, αυτό που του αρέσει να το κάνει επάγγελμα.

Είχε υποστεί πενταπλό by – pass και όμως καπνίζει το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Όταν δεν καπνίζει τσιγάρο, ανάβει το πούρο του. Όταν τελείωνε την κούπα του καφέ του, γέμιζε το ποτήρι του ουίσκι.

Στα μέσα Ιουλίου του 2006 έφυγε από τη ζωή , τον πρόδωσε η βασανισμένη καρδιά του.






Ερ: Πιστεύετε ότι το στοίχημα είναι περισσότερο θέμα γνώσης ή τύχης;

Απ: Δεν υπάρχει καμία τύχη στο στοίχημα. Είναι θέμα διαίσθησης. Γνωρίζω έναν πολύ ωραίο ορισμό για την τύχη: «Η τύχη ευνοεί το προετοιμασμένο μυαλό».
Άμα είσαι προετοιμασμένος βλέπεις τις ευκαιρίες. Αυτό ισχύει σε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής.
Άμα δεν είσαι προετοιμασμένος, σου φωνάζουν οι ευκαιρίες και εσύ χαμπάρι δεν παίρνεις.


Ερ: Μπορεί κάποιος να ζήσει από το στοίχημα;

Απ: Ναι, έχεις έναν μπροστά σου.


Ερ: Είναι εύκολο;

Απ: Όχι, ποτέ. Διότι το στοίχημα δεν έχει μεγάλη διαφορά από το χρηματιστήριο...
Για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις κάβα, να έχεις πείρα.
Και όταν μιλάμε για πείρα δεν μιλάμε να διαβάσεις κάτι στο ίντερνετ ή σε ένα εγχειρίδιο.
Πείρα είναι να τα χάσεις επί μία δεκαετία και να προβληματιστείς. Έτσι μαθαίνεις. Ειδικεύσου σε ένα πρωτάθλημα , δύο το πολύ. Για παράδειγμα, εγώ δεν παίζω για να πάω ταμείο μια φορά την εβδομάδα. Εγώ θέλω να πάω ταμείο 3-4 φορές το χρόνο και να κλείσω σπίτια και παραλίγο να κλείσω σπίτια αυτό το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Ένα παιχνίδι δεν έκατσε και αν καθότανε δεν θα έκλεινα σπίτια, αλλά παλάτια.


Ερ: Θεωρείτε τους Έλληνες άπειρους παίκτες;

Απ: Παντού έτσι είναι οι τζογαδόροι. Πάντα οι εταιρίες στοιχημάτων ενδιαφέρονται για τη μάζα. Οι επαγγελματίες παίκτες, όπως εγώ, είναι για αυτές ένα αναγκαίο κακό.


Ερ: Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό στήνονται παιχνίδια για να κερδίσουν τα γραφεία στοιχημάτων, παράνομα ή μη;

Απ: Όχι.
Αυτή είναι η σκέψη των Ελλήνων και η βάση αυτής της σκέψης είναι πρώτον γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αναξιόπιστο, χυδαίο και βρομερό. Γι’ αυτό το χάλι ευθύνεται κυρίως η δημοσιογραφική φάρα, γιατί έχουν την εξουσία στα χέρια τους και μπορούν να κρίνουν και πολιτικά και αθλητικά και οικονομικά, αλλά δεν το κάνουν. Αν ήθελε ο τύπος και τα ΜΜΕ θα υπήρχε κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα σε τρεις μήνες. Εγώ πάντως ποτέ δεν πόνταρα δεκάρα σε ελληνικό ποδόσφαιρο. Ό,τι στήσιμο έχω ακούσει έχει να κάνει με τους ποδοσφαιριστές να τα στήνουν για να τα πάρουν από τους μπουκ. Ο μπουκ δεν έχει ανάγκη να στήσει κανένα παιχνίδι. Αν πρέπει να παίξεις 4 παιχνίδια, ποιο να πρωτοστήσεις; Ποιος μπουκ έχει το θάρρος ή τα χρήματα να στήσει μια Manchester United;
Όλα αυτά περί στησίματος είναι για τους παίκτες, όποτε χάνουν τα λεφτά τους.
Παιχνίδια μπορούν να στηθούν μεταξύ των ομάδων όταν τις συμφέρει και τις δύο ή όταν η μια χρωστά κάτι σε μία άλλη και αυτή της το ξεπληρώνει.
Εγώ δεν ψάχνω για δικαιολογίες.
Πιστεύω ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει, καλό ή κακό, και όχι οι άλλοι. Αν έχασα ένα παιχνίδι και μετά μαθαίνω ότι ήταν στημένο καλά να πάθω, έπρεπε να το ξέρω.


Ερ: Παρά το γεγονός ότι το «πάμε στοίχημα» μπήκε πρόσφατα στη ζωή μας υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια παράνομο στοίχημα και μάλιστα ανθεί, παρά τον ανταγωνισμό του νόμιμου στοιχήματος. Ποια πλεονεκτήματα μπορεί να έχει το παράνομο στοίχημα για κάποιον παίκτη;

Απ: Για εμένα κανένα. Για άλλους ίσως είναι οι καλύτερες αποδόσεις. Εγώ πάντως προτιμώ τον ΟΠΑΠ, γιατί ακόμα και αν κερδίσεις στο παράνομο στοίχημα, μπορεί να μην πληρωθείς και ύστερα πού να βρεις το δίκιο σου; Εμένα ο μπουκ μου είναι ο ΟΠΑΠ, η εταιρία στοιχήματος. Όπου όμως υπάρχει χρήμα, υπάρχει και παρανομία. Ένα από τους λόγους που δε ασχολούμαι με το παράνομο στοίχημα είναι γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει παράνομος μπουκ, ο οποίος θα αντέξει να με πληρώσει εάν κερδίσω ένα από τα γερά στοιχήματα.
Αν κερδίσω ένα στοίχημα, που πληρώνει π.χ 400 φορές τα λεφτά μου, πώς θα με πληρώσει; Εγώ πάντως δεν ασχολούμαι με παράνομο. Να’ ναι καλά η εταιρία στοιχήματος και ο ΟΠΑΠ.


Ερ: Θεωρείται το στοίχημα ρίσκο για τον ΟΠΑΠ ή την εταιρία στοιχήματος, γιατί μπορεί κάποια στιγμή τα αποτελέσματα να έρθουν διαφορετικά από ό,τι επιθυμούν και να καταστραφούν;

Απ: Το ελληνικό κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν είναι μπουκ. Μπουκ είναι ο Κόκκαλης, η εταιρία στοιχήματος. Ο ΟΠΑΠ, το κράτος, παίρνει 40% από το τζίρο του «Πάμε Στοίχημα» και δεν το νοιάζει, δε δίνει δεκάρα τσακιστή, αν η εταιρία στοιχήματος χάσει ή κερδίσει. Η σύμβαση, η οποία υπεγράφη μεταξύ Κόκκαλη και κράτους για μένα μπορούσε να κατηγορηθεί ως απάτη σε δικαστήριο εις βάρος του Κόκκαλη. Ο Κόκκαλης παίζει σε ένα περιβάλλον, που κέρδος 25% θεωρείται πολύ καλό και δίνει το 40% στον ΟΠΑΠ. Το κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν ρισκάρουν.


Ερ: Θα συνεχίσει το στοίχημα να έχει την ίδια επιτυχία στην Ελλάδα;

Απ: Ο κόσμος δε θα σταματήσει να παίζει, θα αυξάνεται. Δώσε του Έλληνα τζόγο κι αυτός θα παίξει.
Με ένα πράγμα όμως δεν συμφωνώ: άφησαν τους μαθητές, τους νέους να μπουν στα πρακτορεία να παίξουν στοίχημα. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ κακό. Και εγώ πιστεύω ότι αυτό θέλει το κατεστημένο. Να μάθει τη νεολαία να παίζει τζόγο.


Ερ: Για ποιο λόγο;

Απ: Όταν ο άνθρωπος είναι πεινασμένος και πάει στο σπίτι του το βράδυ μετά από 12-14 ώρες δουλειάς στον αγρό ή το εργοστάσιο και έχει φτύσει αίμα ,αλλά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, αυτός ο άνθρωπος κάνει επανάσταση και φεύγουν τα κεφάλια του κατεστημένου. Άμα όμως ο άνθρωπος έχει τον ηλεκτρισμό του, τις πιστωτικές του κάρτες, το τζόγο του, το χρηματιστήριό του κλπ. δεν ασχολείται με επανάσταση. Το διεθνές πολιτικοοικονομικοθρησκευτικό κατεστημένο έχει πάρει το μάθημα του και δεν θέλει να την ξαναπάθει από μια επανάσταση. Το ότι ένας μαθητής παίρνει το χαρτζιλίκι, που είναι για τυρόπιτες και παίζει στοίχημα, είναι βδελυγμιαίο. Όταν οι μαθητές από το σχολείο είναι μέσα στο τζόγο, αύριο μεθαύριο, που θα βγούνε στη δουλειά δε θα είναι πάλι μέσα στο τζόγο; Πώς να υπάρχει μείωση του στοιχήματος λοιπόν; Πήγα μια μέρα στο Βασιλόπουλο και έφευγα με τις τσάντες στο χέρι και εκείνη την ώρα ερχότανε ένας πατέρας με τον γιο του, που δεν πρέπει να ήταν πάνω από 14 χρονών. Και κάτι λέει ο γιος στον πατέρα του και αυτός με φωνάζει και μου λέει «Ρε Παρασκευά, δώσε του μικρού 3-4 στάνταρ γιατί με έχει φάει». Αν κάνουν έτσι οι γονείς, τι να κάνει το κράτος; Γι’ αυτό λέω ότι πρέπει να απαγορευθεί η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών στα πρακτορεία, όπως γίνεται στην Αγγλία. Αυτό όμως έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Αν το σταματήσουν τώρα ορισμένοι μαθητές θα γίνουν μπουκ και θα παίζουν έξω από τα σχολεία. Άλλο Λόττο, άλλο Τζόκερ και άλλο το στοίχημα. Η γλύκα του στοιχήματος είναι τεράστια ειδικά σε ένα παιδί 15-16 χρονών. Σε αυτή την ηλικία είναι ξερόλες και νομίζουν ότι επειδή τα ξέρουν όλα μπορούν να τα πάρουν από το στοίχημα.


Ερ: Το 1999 δημιουργήσατε ένα site για το στοίχημα, το www.beto.gr, το οποίο σημειώνει μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Την περιμένατε αυτήν την επιτυχία;

Απ: Όχι. Διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, χωρίς καμία διαφήμιση. Ο άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι προσφέρει. Εμείς έχουμε ένα πάθος και όταν είσαι παίκτης καταλαβαίνεις τι πάει να πει έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση. Έχω μάθει business κοντά σε Εγγλέζους και Αμερικανοεβραίους, οι οποίοι μου δίδαξαν ότι αν θέλεις να προχωρήσεις τότε οι συνεργάτες σου πρέπει να είναι καλύτεροι από εσένα.
Στην Ελλάδα υπάρχει ο φόβος ενός προϊσταμένου για τη θέση του ή κυρίως για να μην αποδειχθεί άχρηστος και γι’ αυτό το λόγο προσλαμβάνει κάποιον υποδεέστερο. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή παίρνω στη δουλειά μου ανθρώπους, που θα ήθελα πάρα πολύ να με αποδεικνύουν άχρηστο 5 φορές την ημέρα. Τεγόπουλος, Μπόμπολας, Κοντομηνάς, Μπατατούδης, Κόκκαλης, Λαμπράκης, όλοι αυτοί αν ανοίξουν από ένα portal για το στοίχημα ή ένα όλοι μαζί, εγώ σας λέω ότι δεν υπάρχει περίπτωση Έλληνας να παίξει στοίχημα χωρίς να μπει στο beto. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή γιατί αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι αντικείμενο της εργασίας μου. Αποφάσισα να το παραχωρήσω, όχι όμως στην Ελλάδα.


Η ώρα έχει φτάσει περασμένες δέκα όμως, και ο κ. Παρασκευάς πρέπει να μας αφήσει για να ενημερωθεί για τους αγώνες. Άλλωστε, όπως ο ίδιος είπε, δεν αργεί ο καιρός που θα αποσυρθεί: «...δεν σκοπεύω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με τζόγο, τζογαδόρους και δημοσιογράφους. Θέλω να πάω στο κτήμα μου με έναν σκύλο, δύο γάτους και 4 εκατ. μυρμήγκια».

(Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ : Χρήστο Ρομπόλη και Γιώργο Σαρηγιαννίδη)




Οι ατάκες του θα μπορούσε να ήταν Χρηματιστηριακές συμβουλές ή λογικές Επενδυτικής στρατηγικής. Για μελετήστε τις, κάντε την απαραίτητη τροποποίηση των λόγων του.

(1) Παίζουμε μια ομάδα στην απόδοση που θέλουμε και κρίνουμε ότι της αξίζει. Δεν την παίζουμε όταν η απόδοση της πετσοκόβεται από τον μπουκ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουμε ότι θα επαληθευτούμε.

(2) Δεν υπάρχουν «άχαστα». Η μπάλα είναι στρογγυλή και όλα μπορούν να σπάσουν. Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα των φτωχών και λατρεύεται όσο κανένα άλλο στον κόσμο για ένα και μοναδικό λόγο : ο φτωχός μπορεί να κερδίσει τον πλούσιο αν του το επιτρέψουν οι συγκυρίες και αυτό γίνεται με μεγαλύτερη συχνότητα από οποιοδήποτε άλλο άθλημα στον κόσμο.

(3) Αποφεύγουμε το ποντάρισμα σε αμφίρροπα παιχνίδια και κυρίως στα τοπικά ντέρμπι των ομάδων. Είναι προτιμότερο να ψάχνουμε στο κάθε κουπόνι τους άσσους και τα διπλά. Η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και από τις δυο πλευρές.

(4) Παίζουμε το μικρότερο αποδεκτό στοίχημα σε αριθμό αγώνων που μας προσφέρει ο μπουκ. Αποφεύγουμε τα μεγάλα στοιχήματα όπως και το άπλωμα του παιχνιδιού μας σε πάρα πολλούς αγώνες, ακόμη και αν αυτοί παίζονται σε μικρούς συνδυασμούς.

(5) Παίζουμε όσα αντέχει η τσέπη μας. Δεν παίζουμε με δανεικά ή με λεφτά που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε κάποιες ανάγκες. Το καλύτερο είναι να έχουμε προκαθορισμένη κάβα από την αρχή της χρονιάς ως το τέλος.

(6) Δεν παίζουμε ομάδες και πρωταθλήματα που δεν γνωρίζουμε. Προσπαθούμε να εξειδικευτούμε περισσότερο σε κάποια πρωταθλήματα, γιατί δεν είναι δυνατό να παρακολουθούμε τα πάντα.

(7) Παίζουμε με βάση την φόρμα των ομάδων και λαμβάνουμε περισσότερο υπόψη μας τους τελευταίους 6 αγώνες. Οι απουσίες των ομάδων μετράνε κι αυτές, αλλά από μόνες τους δεν μπορούν να στηρίξουν ένα δυνατό προγνωστικό. Η προϊστορία έχει κάποια σημασία υπό προϋποθέσεις(ανάλογα με το πρωτάθλημα και τις ιδιαιτερότητες των ομάδων).

(8) Τα παιχνίδια των πρωταθλημάτων είναι προτιμότερο για στοιχηματισμό από αυτά των κυπέλλων και των διεθνών διοργανώσεων. Άλλο τα πρωταθλήματα και άλλο τα κύπελλα. Σημασία έχει το κίνητρο για την κάθε ομάδα και μπορεί στην κάθε περίπτωση να είναι διαφορετικό.

(9) Περιμένουμε κάποιες αγωνιστικές από την έναρξη των πρωταθλημάτων για να διαπιστώσουμε την κατάσταση που βρίσκονται οι ομάδες. Τουλάχιστον 5-7 αγωνιστικές. Ενδιάμεσα μπορούμε να παίξουμε κάποια παιχνίδια ποντάροντας μικρότερα ποσά αν κρίνουμε ότι μας δίνεται κάποια ευκαιρία.

(10) Ο σωστός παίκτης ξέρει να κρατάει «πισινή» μετά από μια μεγάλη νίκη, αλλά και να απέχει για ένα διάστημα μετά από μια μεγάλη ήττα. Βάζουμε στόχους με την έναρξη της κάθε σαιζόν και κάνουμε ταμείο στο τέλος της χρονιάς. Βλέπουμε το στοίχημα ως επένδυση και όχι ως «αρπαχτή». Παίζουμε για να κερδίσουμε και γιατί γουστάρουμε το άθλημα. Δεν παίζουμε αρρωστημένα και δεν είμαστε ηττοπαθείς.

(11) Είμαστε νοικοκύρηδες όσον αφορά την διαχείριση των χρημάτων μας και γνωρίζουμε από πριν πως θα διαθέσουμε την κάβα των χρημάτων μας. Κρατάμε λεπτομερή στοιχεία για το που βρισκόμαστε οικονομικά.

(12) Δεν κατηγορούμε τρίτους όταν χάνουμε. Πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας για να βρούμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε.

(13) Παίζουμε επιλεκτικά και όχι κάθε μέρα. Το καθημερινό παιχνίδι είναι ασύμφορο λόγω της γκανιότας και εκτός αυτού μας παρασύρει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Θυμηθείτε: όσο σημαντική είναι η επιλογή ενός αγώνα άλλο τόσο σημαντική είναι η απόρριψη κάποιου άλλου.

(14) Το στοίχημα είναι δύσκολο «σπορ». Πολύ δύσκολο «σπορ», με προεκτάσεις στα μαθηματικά, την λογιστική και ειδικά στην θεωρία των πιθανοτήτων.
Μην κάνετε τους ξερόλες και τους μάγκες. Δεν τα ξέρετε όλα. Κανένας δεν τα ξέρει όλα.
Και θυμηθείτε: αυτοί που ξέρουν τα περισσότερα δεν τα μοιράζονται εύκολα. Μην πιάνεστε κορόϊδα από τους ειδικούς.

(15) Στημένα παιχνίδια υπάρχουν. Εδώ υπάρχουν στημένες εκλογές, δεν θα υπάρχουν στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες; Όμως μην νομίζετε ότι κάθε στανταράκι που σας στέλνει αδιάβαστους το στησε ο book για να σας τα πάρει. Αν δεν υπήρχαν εκπλήξεις, δεν θα υπήρχε ούτε στοίχημα, ούτε τίποτα.

(16) Όλοι γίνονται μετά Χριστόν προφήτες με μια εξυπνάδα για να πουλήσουν μούρη και να δικαιολογηθούν.

(17) Να μη μαλώνετε με τις γυναίκες σας για το στοίχημα. Αν δεν τους αρέσει να παίζετε φροντίστε να κερδίζετε γιατί έτσι δεν μπορούν να σας πουν τίποτα χώρια που θα τους αρέσει να βγάζετε λεφτάκια. Το πολύ πολύ παίξτε και λίγο στη ζούλα αλλά είπαμε όχι πολλά και με σύνεση.

(18) Και αύριο μέρα είναι. Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Μην παίζετε τα ρέστα σας σε ένα δελτίο για να πατσίσετε.

(19) Ένα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου-κάπου είναι προτιμότερο από ένα καυτό φαβορί που χάνει κάπου κάπου.




Η μεγαλύτερη ίσως ατάκα του ήταν το « στάνταρ είναι μόνο ο θάνατος και οι φόροι», έκανε μεγάλο αγώνα για τη νομιμοποίηση του στοιχήματος στην Ελλάδα......




Πηγές

http://www.surfbet.net/tipster.php?tipster=1&article=4690〈=el
http://sportbet1.pblogs.gr/odhgies-gia-to-stoihhma-apo-ta-keimena-toy-g-paraskefa.html
http://www.gastonebet.gr/2008/11/18/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9/#more-1244



ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου