Είναι μια φράση βγαλμένη από τις ιστορικές μάχες του Γιάννη Βαλαώρα, ενός σπουδαίου μπαλαδόρου κι αέρινου ποδοσφαιριστή, ο οποίος έγινε δικαιολογημένα ο αγαπημένος της κερκίδας στο περίφημο «Αλκαζάρ».
Μια φράση που στο πέρασμα των χρόνων έμεινε στην ιστορία και ξέφυγε από τα στενά όρια του κάμπου της Λάρισας για να θυμίζει μέρες μεγαλείων. Από τότε έχει περάσει ένα τέταρτο του αιώνα και η φράση «ήρθε η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα» είναι η δεύτερη δημοφιλέστερη στη μηχανή αναζήτησης Google, δείχνοντας μεγάλη διαχρονική αξία.
Ο Γιάννης Βαλαώρας ποδοσφαιρικά έχει περάσει στην ιστορία, όμως η ιστορική φράση μεταλλάσσεται για χάρη του υιού Βαλαώρα. Ο παλαίμαχος άσος ετοιμάζει τον διάδοχό του στα ελληνικά γήπεδα, καθώς ο 20χρονος Βαγγέλης Βαλαώρας ακολουθεί τα χνάρια του και μάλιστα αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον πατέρα του (επιθετικός).
«Ο Βαγγέλης είναι είκοσι ετών. Ξεκίνησε από τους Αμπελόκηπους Λάρισας, έπαιξε σε Νίκαια, Ελασσόνα και το καλοκαίρι υπέγραψε στον Ιωνικό. Εμεινε όμως ελεύθερος μετά τον υποβιβασμό του Ιωνικού στην Δ’ Εθνική και τώρα περιμένουμε τον Ιανουάριο» είπε στην «Espresso της Κυριακής» ο Γιάννης Βαλαώρας και συνέχισε αναφερόμενος στα όνειρα που κάνει για το παιδί του:
«Πολλοί πατεράδες χαλάνε τα παιδιά τους. Εγώ εύχομαι να παίξει σε επαγγελματικό επίπεδο και χρειάζεται απλώς λίγη τύχη σε αυτό που κάνει αλλά και σκληρή προσπάθεια από τη μεριά του». Οσο για τις συμβουλές που του δίνει τονίζει τα εξής: «Του λέω να μην έχει άγχος, γιατί, όταν εγώ έπαιζα κόντρα στις “μεγάλες” ομάδες, έλεγα “11 εμείς, 11 αυτοί” και δεν είχα κανένα άγχος. Σημασία έχει να είναι καλά στην υγεία του και να φέρεται από τώρα σαν επαγγελματίας».
Ο Βαγγέλης Βαλαώρας παραδέχεται ότι κουβαλάει βαρύ επίθετο: «Μέχρι ενός σημείου λειτουργεί και θετικά και αρνητικά. Θετικά γιατί είμαι ο Βαγγέλης Βαλαώρας, το οποίο θα προσέξουν στην πορεία οι ιθύνοντες. Το αρνητικό είναι ότι κουβαλώ βαρύ όνομα, το οποίο πρέπει να τιμήσω» λέει στην «Espresso της Κυριακής» και τονίζει: «Τον Ιανουάριο περιμένω τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Δουλεύω σκληρά μαζί με τον γυμναστή μου Γιάννη Πλιάτσικα για να είμαι έτοιμος. Από τον πατέρα μου παίρνω πολλές συμβουλές. Εννοείται ότι θα τον ακούσω, γιατί έχει πιο πολλές εμπειρίες από εμένα και αυτό που έχει σημασία είναι να βλέπουμε ιδίως τα λάθη, επειδή με τα λάθη βελτιωνόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι».
Ο 20χρονος Βαγγέλης Βαλαώρας δικαιούται να κάνει όνειρα, αλλά το μεγαλύτερό του είναι: «Να παίξω σε γεμάτα γήπεδα. Εχω αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο και θα το πολεμήσω σαν επάγγελμα για να πετύχω».
ΛΑΡΙΣΑ, ΚΩΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
Ο Γιάννης Βαλαώρας σήμερα μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα σε Λάρισα και Κω. Στο νησί του Ιπποκράτη είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείου και περνάει εκεί τους μισούς μήνες του χρόνου. Παρακολουθεί τους αγώνες της αγαπημένης του Λάρισας, αλλά κυρίως του αρέσει να βλέπει παιχνίδια των ερασιτεχνικών κατηγοριών: «Είμαι φαν των μικρών πρωταθλημάτων, γιατί μου αρέσει να βλέπω νέα παιδιά και ταλέντα. Η Λάρισα είναι πόλη που δεν έχει σταματήσει να βγάζει ταλέντα. Αν κι έχω δίπλωμα προπονητή, δεν θέλω να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο γιατί έτσι όπως έχει καταντήσει έχει χάσει την αξιοπιστία του».
Η αγάπη πάντως των απλών φιλάθλων προς το πρόσωπό του είναι η ίδια μολονότι έχουν περάσει τόσα χρόνια: «Το σύνθημα έχει μείνει και το ακούω όπου και αν πάω. Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να ακούσω στα γήπεδα “Ηρθε η ώρα του Βαγγέλη Βαλαώρα”».
«Σουτάρει καλύτερα από μένα»
Ο Γιάννης Βαλαώρας συγκρίνεται με τον γιο του: «Ο Βαγγέλης, όπως λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο, έχει και τα δύο πόδια και σουτάρει καλύτερα από εμένα. Εχει και καλύτερο κεφάλι. Τα δικά μου ελαττώματα δεν τα πήρε. Δεν έχει τη δική μου τρέλα, που μου άρεσε να ξεσηκώνω την κερκίδα, γιατί είναι πιο ομαδικός και πιο εγκεφαλικός. Εγώ βεβαίως είχα καλύτερη ντρίμπλα, στοιχείο που ξεχώριζε στο παιχνίδι μου».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου